Alfa Romeo Junior

Alfa Romeo had nog een probleem. Het bood niet alleen modellen aan met verouderde techniek, Alfa Romeo maakt onderdeel uit van Stellantis, waar Fiat, Lancia en Abarth ook bij horen. Alfa Romeo moet zich daarom onderscheiden van het bestaande aanbod, zonder afbreuk te doen aan de stalgenoten. Alfa Romeo kiest daarom voor sportiviteit gecombineerd met dagelijkse bruikbaarheid. Dat blijkt al uit de vormgeving, want Alfa Romeo heeft slim gebruik gemaakt van de afmetingen van de Junior. Dankzij het lijnenspel oogt de auto niet compact, maar gedrongen en gespierd.

Ruimte en uitrusting

In het interieur zetten donkere materialen de toon. De hier gereden "Veloce"-versie heeft kuipstoelen met een diepe zit en volop zijdelingse steun. Vanwege de vorm van de voorstoelen is de beenruimte achterin gering. De bagageruimte is met een inhoud van 400 liter bovengemiddeld groot voor een auto van deze omvang. Onder de motorkap resteert onvoldoende ruimte voor een tweede bergruimte ("frunk"). Er is echter wel een handige bak te vinden waar precies een laadkabel in past. Dit is heel slim gedaan en vindt vast zijn weg naar andere modellen van Stellantis.

Met de vormgeving en stijl weet de Junior zich goed te onderscheiden. De uitrusting is echter gelijk aan die van andere producten van Stellantis. Alleen de logo's en de "graphics" op het beeldscherm zijn gewijzigd. Het audio-, communicatie- en navigatiesysteem is goed, maar niet opmerkelijk. Dat geldt ook voor de (verplichte) veiligheidsvoorzieningen. Helaas had de testauto diverse rammels en ondanks eerdere, ongetwijfeld wilde, proefritten zou dat niet mogen.

Elektrische auto

De Junior wordt geleverd als hybride en als volledig elektrische auto. Bij het ontwikkelen vormde de elektrische Junior in de meest sportieve vorm het uitgangspunt. De andere uitvoeringen zijn dus afgeleid van de topversie en niet andersom, zoals bij de meeste andere merken. De "Veloce"-versie is als eerste in productie genomen en voor deze gelegenheid getest.

Omdat Alfa Romeo een standaard platform van Stellantis moest gebruiken, was voorwielaandrijving een gedwongen keuze. Echter, volgens de technici is dat een voordeel omdat een elektrische auto vaker remt op de elektromotor (en zo energie terugwint) dan met de mechanische remmen. Op dat moment duikt de auto naar voren en dat zorgt volgens Alfa Romeo voor extra druk en dus grip op de voorwielen. Om tot het gewenste vermogen te komen, is voor de Veloce een nieuwe elektromotor ontwikkeld. Vanwege de voorwielaandrijving is die vervolgens gekoppeld aan een "TorSen D" mechanisch sperdifferentieel om dat vermogen (280 pk / 345 Nm) ook daadwerkelijk te kunnen benutten. Daarmee krijgt het wiel met de meeste grip ook de meeste aandrijfkracht toebedeeld.

Net als de Alfa Romeo's uit het (recente) verleden heeft ook de Junior een zogenaamde "DNA"-knop, waarmee kan worden gekozen uit een dynamisch, neutraal of spaarzaam karakter. En net als voorheen zijn de verschillen tussen die modi groot. In de efficiënte modus zijn de prestaties al ruim voldoende en ligt het energieverbruik in de praktijk rond de 16.5 kWh per 100 km. Daarmee bedraagt de actieradius zo'n 400 km. In de standaardmodus neemt de levendigheid toe en is merkbaar dat de airconditioning meer slagkracht krijgt. Omdat de test plaatsvond bij zeer warm weer, was dat wel zo aangenaam. Door de B-stand van de automaat te kiezen wint de Junior iets aan energie terug bij het loslaten van het stroompedaal. De snelheid neemt dan nauwelijks af en daarom is rijden met één pedaal helaas niet mogelijk.

Veloce!

Tot zover de brave standaardrit. Want als de Veloce één ding niet is, dan is het standaard. Deze topversie levert prestaties die op een circuit niet misstaan en daarom zijn juist daar de meeste kilometers verreden. Toch blijkt die prestatiedrang niet direct, want ook in de dynamische stand wordt het vermogen teleurstellend kalm opgebouwd. Daar zijn twee redenen voor. De echte wildebras wordt de Abarth 600, die zich van dezelfde techniek zal bedienen. Belanrgijker is echter dat de Junior ook dagelijks bruikbaar moet zijn en sportief rijden makkelijk wil maken voor iedereen. Een auto die te gretig reageert op het stroompedaal, raakt makkelijk uit balans en is dus minder makkelijk te rijden voor beginners. En wees gerust: wanneer de Junior Veloce eenmaal het volle vermogen levert, is dit een opwindend snelle auto. Alhoewel de sprint van 0 naar 100 km/u in 6 seconden minder indrukwekkend is, zijn de tussensprints dat zeker wel.

Om de feestvreugde te vergroten klinkt een kunstmatig motorgeluid dat voor de verandering niet als een verbrandingsmotor klinkt. De Junior laat een bescheiden, science-fiction-achtige zoem horen die de beleving wel intenser maakt, maar niet vermoeiend is. Dit is daarom de eerste elektrische auto waarvan de testrijder het kunstmatige motorgeluid niet heeft uitgeschakeld.

Weggedrag

De meeste elektrische auto's hebben hetzelfde, statige weggedrag omdat ze vanwege de batterijen in de vloer een hoog gewicht en laag zwaartepunt hebben. Om de Junior een sportief karakter te geven, heeft Alfa Romeo veel werk gemaakt van gewichtsreductie. De Junior is met 1.560 kg net zo zwaar als een vergelijkbare hybride!

Daarbij is de Veloce-versie voorzien van op sportiviteit afgestemde veren (25 mm verlaagd), dempers, stuurinrichting, banden en remmen. Dankzij extra dwarsbalken is de Veloce bovendien steviger (voor een scherpere reactie op de besturing). De Veloce rijdt dus heel anders dan de andere uitvoeringen. Op de openbare weg is het onderstel stevig, niet hard (wederom: daar is de Abarth 600 voor). De besturing is alert en dat maakt de auto samen met het relatief lage gewicht levendig. En nog belangrijker: het maakt de Veloce uitdagend!

Geef daar aan toe en de Veloce beloont het gedrag met dynamiek en daadkracht. Dankzij het relatief lage gewicht, het lage zwaartepunt, het geavanceerde onderstel en het limited-slip differentieel liggen de grenzen zeer ver. Bovendien zorgen al die aanpassingen ervoor dat de Junior ook op slecht wegdek en bij minder fraai gestuurde bochten grip behoudt. Dankzij de techniek is de communicatie tussen auto en bestuurder goed en dat zorgt weer voor een intensere beleving!

Conclusie

Kan de Junior het merk Alfa Romeo doen herrijzen? Ondanks een intense testrit laat het antwoord op die vraag nog even op zich wachten. De meest verkochte versies zullen namelijk de standaard elektrische Junior en de hybride worden. Deze test is gebaseerd op de uiterst sportieve Junior Veloce en dat is vooral een visitekaartje, geen uitvoering die in grote aantallen zal verkopen. Bovendien is de Veloce zo sterk aangepast op sportiviteit, dat de rijeigenschappen sterk verschillen van de gewone Junior.

Afgaande op het visitekaartje zijn de eerste signalen meer dan positief. De vormgeving is een gedurfde, moderne interpretatie van de klassieke stijl van Alfa Romeo. Ondanks de moderne lijnen en de nieuwe vorm (een crossover) is het begeerlijke van een Alfa Romeo behouden gebleven. Dankzij hybride en volledig elektrische aandrijving biedt de Junior de moderne techniek die het merk zo hard nodig had.

Als Veloce komt daar een enorme dosis daadkracht bij. De prestaties van de nieuwe elektromotor zijn zeer goed en dankzij een sperdifferentieel kan het vermogen bijna straffeloos worden benut. Een lichtgewicht bouw en een geavanceerd onderstel zorgen voor een uitstekend weggedrag. Kortom: De Junior is niet ondanks de nieuwe aanpak een waardige opvolger van de klassieke Alfa Romeo's, hij is dankzij de moderne techniek zelfs beter.