Opel Astra (1991 - 1998)

De reden om van naam te veranderen is eenvoudig: de Astra is de eerste van een hele nieuwe generatie auto's en Opel wil dat duidelijk maken door te kiezen voor een nieuwe naam. Nog meer dan voorheen wil Opel geavanceerde techniek bereikbaar maken voor een grote doelgroep en de Astra betekent een grote stap vooruit als het gaat om techniek.

Uiterlijk

Maar ook met de vormgeving is Opel een heel andere weg ingeslagen. Afgaande op het uiterlijk maakt de Astra echt een sprong vooruit ten opzichte van de Kadett. De vormen zijn tegelijkertijd harmonieus en futuristisch, waarbij de intens groene kleur van de testauto het allemaal nog spannender maakt. Kenmerkend voor de hier gereden driedeurs uitvoering van de Astra zijn de ver doorlopende achterruiten, waarmee de auto een unieke charme en elegantie heeft. Let ook op de verzonken deurhendels. Die zorgen voor een betere stroomlijn en daarmee een (iets) lager verbruik en minder windruis. Aan de achterzijde geeft het donkere "masker" tussen de achterlichten de Astra een eigen karakter.

Binnenin is de Astra vooral sportief, terwijl de gehele opzet en de gebruikte materialen een solide indruk geven (zoals gebruikelijk bij Opel). De voorstoelen van de sportief getinte testauto hebben hoog opstaande wangen voor extra zijdelingse steun, maar zijn daarmee voor de wat breder gebouwde mens aan de smalle kant. De hoofdsteunen zijn net iets te laag voor wie juist in de lengte is gebouwd. De ruimte achterin is duidelijk beter dan die van de kleine broer, de Corsa, maar nog steeds is er weinig beenruimte over als er zowel voor- als achterin grote volwassenen zitten.

Het dashboard is nadrukkelijk om de bestuurder en bijrijder heen gebouwd en ook daarmee is de Astra echt de eerste van een nieuwe generatie auto's. Zelfs de deurpanelen zijn "sculpturen" geworden die bijdragen aan het gevoel dat de auto om de inzittenden heen is gebouwd.

Uitrusting

De uitrusting van de luxe testauto laat weinig te wensen over met airconditioning (geen klimaatcontrole-systeem), een boordcomputer, getint glas, stoelverwarming, elektrisch bedienbare zijruiten, een toerenteller en twee airbags. Uiteraard is er een uitsparing van DIN-formaat voor een radio. In het geval van de testauto is deze gevuld met een radio/cassette-speler van Blaupunkt. In de deuren is ruimte voor twee luidsprekers: een luidspreker met volledig bereik in de onderste hoek en een tweeter in de spiegeldriehoek.

Het stuurwiel is ongebruikelijk dun, hetgeen minder past in deze zo sportieve cabine. De buitenspiegels zijn elektrisch verstelbaar, maar zo klein dat het afstellen heel nauw luistert. Als de stoel ook maar iets wordt versteld (of als de bestuurder meer onderuit gaat zitten), is het al nodig om de spiegels opnieuw in te stellen.

Weggedrag

Ondanks de volwassen afmetingen en de rijke uitrusting weegt de testauto rijklaar slechts een fractie meer dan 1.000 kg en dat komt de rijeigenschappen ten goede. De Astra staat zeer stabiel op de wielen en alhoewel de besturing rond de middenstand vaag is, reageert de auto daarna juist scherp. Bovendien stuurt de Astra lekker zwaar. Aanvankelijk lijkt het alsof er helemaal geen stuurbekrachtiging aanwezig is, maar wanneer nodig assisteert het mechaniek precies voldoende om het rijden makkelijker te maken.

Het onderstel is bovengemiddeld stug, wat betekent dat oneffenheden in het wegdek duidelijk voelbaar zijn voor alle inzittenden. Tegelijkertijd worden de echte scherpe randjes netjes weggefilterd, zodat de Astra ook op de lange afstand aangenaam gezelschap vormt.

Motor

De testauto is voorzien van een 2.0 liter viercilinder benzinemotor die door Opel technici als "de fijnste ooit gebouwd" wordt omschreven. Dat komt omdat deze voldoet aan de zogenaamde "euro 2"-norm die de nodige vrijheid op het gebied van uitstoot toelaat. In de toekomst worden veel meer eisen gesteld aan de samenstelling van uitlaatgassen, waardoor motoren steeds meer beperkt gaan worden.

Ondanks het vermogen van "slechts" 136 pk voelt de Astra lichtvoetig en kwiek. De reactie op het gaspedaal is direct. Wanneer de motor meer toeren maakt, wordt dat direct en gretig vertaald in meer snelheid. Volgens Opel sprint deze Astra van 0 naar 100 km/u in 13.9 seconden, maar gevoelmatig gaat het allemaal veel sneller. De lichte bouw van het koetswerk en de levendige motor zorgen ervoor dat de Astra sneller en levendiger voelt dan de cijfers doen vermoeden.

Toch leent de Astra zich voor meer dan alleen sportief rijden; de nieuwe krachtbron biedt ook heel veel souplesse. Desnoods kan 40 km/u in de vierde versnelling worden gereden, waarbij de naald van de toerenteller nauwelijks boven de 1.000 tpm komt. Ook dan protesteert de krachtbron niet. De Astra laat zich daarom net zo makkelijk ontspannen rijden.

Conclusie

De opvolger van de Opel Kadett heet de Opel Astra (in jargon: "Astra F" als opvolger van "Kadett E"). Niet alleen verschillen de namen, ook de karakters lopen sterk uiteen. De Kadett is een doorontwikkeling van auto's uit een ver verleden, terwijl de Astra met veel tradities breekt en daarom grote stappen vooruit zet. Die vooruitgang zit in het uiterlijk, de uitrusting en zeker ook in de rijeigenschappen. Kortom: vaarwel Kadett, hallo Astra!