Nio EL6

De EL6 mag dan de kleinste SUV zijn die Nio aanbiedt, met een lengte van 485 cm is het een forse auto. Het is ook een heel slim gekozen afmeting, want hiermee houdt de EL6 het midden tussen een Mercedes-Benz GLC en GLE, een Volvo XC60 en XC90 of Audi Q5 en Q8. Net als de andere modellen van Nio is het lijnenspel vloeiend, zonder onderbrekingen. Daarmee oogt de auto strak en minimalistisch. De EL6 heeft geen stoere of onverzettelijke uitstraling, want deze SUV is minder bedoeld als terreinwagen en meer als luxe reisauto.

De testauto heeft een crème-kleurig interieur en hierin komen de lijnvoering en stijl van Nio veel beter tot hun recht dan in een eerder getest exemplaar met een grijs/zwart interieur. In crème heeft de cabine een futuristische uitstraling en een unieke stijl. Nio gebruikt klassieke elementen zoals chroom, leder en hout, maar komt desondanks tot een uiterst modern geheel.

Ruimte en uitrusting

Gezien de royale omvang zal het niet als een verrassing komen dat de binnenruimte uitstekend is, zowel voor- als achterin. Ook de bagageruimte is groot. Toch ontbreken er twee zaken: een bergruimte onder de motorkap ("frunk") en een dashboardkastje. Ook jammer, de a-stijl hindert het zicht schuin vooruit en de linker buitenspiegel is onvoldoende verstelbaar, waardoor alleen de zijkant van de auto zichtbaar is en niet het verkeer naast de auto. Nio geeft aan dat het probleem bekend is en belooft beterschap. Dit lijken misschien details, maar in deze prijsklasse is perfectie de norm en dan kunnen dit soort tekortkomingen wel degelijk het verschil maken.

De uitrusting is modern en compleet, maar wederom zit het verschil in de details. Net zoals veel andere Chinese autofabrikanten biedt ook Nio geen ondersteuning voor Apple CarPlay en Android Auto. Ondanks een computer met indrukwekkende rekenkracht en een waar arsenaal aan sensoren, biedt de EL6 niet meer veiligheidsvoorzieningen dan concurrenten die zich van veel eenvoudigere techniek bedienen. Nio zegt in China heel ver te zijn met zelfrijdende functies, maar zolang dit in Europa nog niet is toegestaan biedt de EL6 ondanks al zijn geavanceerde techniek niet meer dan een ultieme dashcam. Let op dat het beeld van al die camera's wordt opgeslagen (hiervan wordt melding gemaakt in de algemene voorwaarden die moeten worden geaccepteerd bij het in gebruik nemen van de auto). Nio voorziet in een eigen, naamloos, audiosysteem en dat klinkt prima.

De rekenkracht aan boord wordt ook gebruikt voor Nomi, Nio's slimme spraakgestuurde assistent. Deze is naar keuze uitgevoerd als een robotje op het dashboard of als een pulserende lamp op het dashboard (zoals in de testauto). Nio claimt dat Nomi heel slim is, maar in feite kan het alleen eenvoudige verzoeken afhandelen met betrekking tot de auto. Op vragen die iets meer inzicht vereisen antwoordt Nomi steevast "dat begrijp ik niet" en "dat moet ik nog leren". Verzoeken zoals "navigeer naar hetzelfde adres als gistermiddag" of "rijdt naar een supermarkt met een ruime parkeerplaats" zijn echt te veel gevraagd.

Elektrische auto

Nio dankt zijn bestaansrecht aan de trage ontwikkeling van elektrische auto's door de gevestigde orde. Om het bestaansrecht zeker te stellen gaat Nio echter verder dan alleen het aanbieden van elektrische auto's in de segmenten waar de conventionele merken nog modellen met verbrandingsmotoren aanbieden. Zelfs de basisuitvoeringen van Nio hebben het motorvermogen van de top-uitvoeringen van de gevestigde orde. Zo levert de EL6 in de basisversie 490 pk / 700 Nm. Desondanks wordt de EL6 absoluut niet gepresenteerd als een sportwagen. Het vermogen wordt kalm opgebouwd, zodat de EL6 altijd zijn waardigheid behoudt. Tegelijkertijd is deze grote SUV zo snel, dat de gemiddelde tegenstrever met conventionele aandrijving in de praktijk al wordt zoekgereden zonder dat de Nio-rijder dat probeert.

De testauto is gebruikt voor het afleggen van zeer lange afstanden, mede over de Duitse Autobahn. Daar houdt de EL6 met groot gemak hoge snelheden aan. Alles tot 150 km/u is wandeltempo. Daarboven worden de rijwind en het bandengeruis hoorbaar en is het plotseling met de rust gedaan. Net als bij een auto met verbrandingsmotor is ook de EL6 veel minder zuinig bij hoge snelheden. Kalm meerijden met de verkeersstroom kost zo'n 17 kWh per 100 km. Bij stevig doorrijden loopt dat op tot wel 25 kWh per 100 km.

Snelladen of wisselen?

Volgens Nio kan de EL6 bij een publiek laadstation opladen met een snelheid van 22 kW. Tijdens de test ging snelladen met een vrijwel lege accu aanvankelijk met een snelheid van 122 kW, hetgeen toenam tot 150 kW.

Daarnaast biedt Nio de mogelijkheid om de auto te kopen en de accu te huren. Dan is het mogelijk om de accu te wisselen in plaats van te laden. Bij een zogenaamd "swap station" stuurt de auto zelf naar binnen en wordt de batterij sneller gewisseld dan een benzineauto kan tanken en afrekenen. Het aantal batterijwisselstations breidt gestaag uit. Op het moment van schrijven zijn er 60 in Europa. Op veel hoofdroutes in Europa hoeft een Nio daarom nooit te worden opgeladen en volstaat een batterijwissel. Het wisselen is inmiddels zelfs zo populair, dat tijdens onze proefrit een heuse wachtrij ontstond bij het station in Hilden (het grootste laadplein van Europa). Nio is dus lekker op weg!

Conclusie

Hoe kansrijk is de Nio EL6? Ondanks een lange proefrit is dat moeilijk te zeggen. Een auto in het hoge segment is namelijk geen noodzaak en wordt voornamelijk op basis van imago gekocht. Nio is nog te nieuw en onbekend om een imago te hebben. Bovendien is de drempel hoog om grote bedragen uit te geven aan een bedrijf dat zich nog moet bewijzen.

Wat wel duidelijk is, is dat Nio er alles aan doet om naam te maken. En dat komt het beste tot uiting in het hier gereden basismodel in de basisuitvoering. Zelfs dit instapmodel biedt de luxe van de top-uitvoering en de prestaties van de meest sportieve versie van de concurrentie.