Kia Niro
Keuzestress
Ongeacht de gekozen aandrijving ziet iedere Kia Niro er hetzelfde uit. Deze middelgrote crossover (hoge personenauto met invloeden van een terreinwagen) oogt modern en gedurfd. Dat is een flinke vooruitgang ten opzichte van de vorige generatie, waarbij Kia een veel conservatievere stijl had gekozen om niemand tegen te staan.
Kenmerkend is de "blade" achter de achterste zijruiten. Deze is in een contrasterende kleur uit te voeren en dient volgens Kia een hoger doel dan alleen het verfraaien van de auto. Rijwind loopt achter dit paneel door en zou zo worden gericht dat de luchtweerstand vermindert. Dat zorgt voor een iets lager verbruik en iets minder rijgeluiden.
Ruimte en uitrusting
De opzet van het interieur is modern en abstract, met veel glimmend zwart kunststof. Bijzonder voor de Niro is het gebruik van gerecyclede materialen. Zo bestaat de bekleding van het dak voor 56% uit gebruikt papierpulp, is de hoedenplank 75% PET-fles en is het leder gemaakt van eucalyptus. Desondanks ziet het interieur er goed uit en voelt het even solide als bij meer conventionele auto's.
Dankzij de hoge bouw is de instap iets eenvoudiger en de zit iets hoger dan gemiddeld. De hoofd- en beenruimte voorin is goed. De ruimte achterin is ook goed, maar is afhankelijk van de gekozen uitvoering. De hier gereden standaard hybride heeft de kleinste batterij en daarom maximale ruimte achterin.
De uitrusting is modern en compleet, maar niet opmerkelijk. De Niro gaat goed met de tijd mee en biedt alles wat van een nieuw model in dit segment verwacht mag worden. Bij grotere modellen van Kia verschijnt een beeld van het verkeer in de dode hoek op het display achter het stuurwiel zodra richting aan wordt gegeven. Omdat de Niro geen camera's rondom heeft, ontbreekt die functie (jammerlijk). De Niro moet het daarom stellen met een eenvoudig waarschuwingslampje in de buitenspiegel om de bestuurder te attenderen op objecten in de dode hoek.
Hybride
Omdat er in de praktijk grote verschillen zijn tussen de hybride, plug-inhybride en volledig elektrische Niro zijn ze alle drie apart getest en beschreven. De hier gereden standaard hybride heeft de eenvoudigste techniek aan boord en is daarom ook het voordeligst in aanschaf (alhoewel de verschillen klein zijn). Zoals iedere hybride beschikt ook de Niro Hybrid over een benzine- en een elektromotor. Tijdens remmen en uitrollen wordt de energie die bij een conventionele auto verloren gaat nu omgezet in elektriciteit. Die elektriciteit wordt later gebruikt door de elektromotor om de benzinemotor te assisteren.
Ook de Niro volgt dit basisprincipe, maar daarnaast doet Kia de dingen net even anders. Om geld en gewicht te besparen heeft de Niro Hybrid namelijk geen achteruit en geen 12 volt batterij. Achteruitrijden gaat altijd elektrisch, door de elektromotor simpelweg de andere kant op te laten draaien. Een deel van de hoogvoltagebatterij neemt de taak van de ouderwetse 12 volt batterij over.
Dat klinkt allemaal heel slim, maar in de praktijk heeft het gevolgen. Omdat de hoogvoltagebatterij nu een essentiële functie vervult, moet altijd 15% of meer lading resteren. Daarom kan het gebeuren dat tijdens het rijden de benzinemotor spontaan harder gaat werken om elektriciteit op te wekken. Het toerental neemt dan sterk toe en dat is oncomfortabel. Buitenstaanders kijken de Niro-rijder na alsof hij/zij niet behoorlijk kan schakelen. Een ander gevolg is dat het samenspel tussen de benzine- en elektromotor niet altijd even harmonieus verloopt. Het is duidelijk merkbaar wanneer de aandrijflijn van de ene motor op de andere overschakelt.
Ook heel bijzonder: de bestuurder kan met hendels achter het stuurwiel in drie stappen bepalen hoeveel energie wordt teruggewonnen bij het loslaten van het gaspedaal. Die mogelijkheid wordt in de regel alleen geboden in volledig elektrische auto's. Echter, wanneer de bestuurder hier correct gebruik van maakt biedt het extra gemak (alhoewel minder comfort voor de passagiers) omdat het rempedaal bijna overbodig wordt. Het verbruik kan spectaculair dalen omdat de elektromotor meer energie heeft om te assisteren. Dit is mede waarom een testrit op een zeer veeleisend parcours (snelweg, berg op, berg af, stad, snelweg) gemiddeld 5 liter per 100 km kostte.
Weggedrag
De Niro staat op de derde generatie van Kia's platform voor compacte auto's. Echter, dit is het eerste model in Europa dat gebruik maakt van dit platform. Met andere woorden: de "kinderziekten" zijn er buiten Europa uitgehaald en nu is het platform klaar voor 's wereld meest veeleisende chauffeurs. Ook goed om te weten: omdat het platform is berekend op veel zwaardere batterijen dan in deze eenvoudige hybride, zijn de rijeigenschappen uitstekend en liggen de grenzen ver.
De Hybrid is de lichtste Niro en daarom zowel de levendigste als de scherpste. Ondanks de hoge bouw is het weggedrag even vertrouwenwekkend als dat van een traditionele lage personenauto. Op 18 inch velgen stuurt de Niro net even scherper en ook met deze grote wielen is het comfort op slecht wegdek ruim voldoende.
Conclusie
Maakt de Kia Niro een einde aan de keuzestress dankzij de beschikbaarheid van hybride, plug-inhybride en volledig elektrische aandrijving? Nee, het vergroot alleen de kans dat de keuze op de Kia Niro valt.
De elektrische Niro ("EV") is de sterkste, snelste en comfortabelste versie. Bovendien zorgt deze aandrijving voor het meest natuurlijke gevoel. Wie eenmaal elektrisch heeft (proef)gereden wil nooit meer terug. Bovendien heeft de Niro EV de grootste bagageruimte. Alhoewel de Niro EV de duurste is in aanschaf, zijn de kosten per kilometer juist het laagste. Niet alleen de energiekosten zijn het laagste, maar ook de kosten voor onderhoud en afschrijving.
Aan de andere kant van het spectrum staat de hier gereden hybride. Die is het lichtste en heeft daarom veruit het beste weggedrag. En alhoewel de kosten per kilometer het hoogste zijn, is de aanschafprijs juist het laagste. De plug-inhybride zit tussen de standaard hybride en elektrische Niro in. De uiteindelijke keuze is afhankelijk van het gebruik (KM per jaar, wel/geen aanhanger trekken) en de mogelijkheden tot elektrisch laden.
- Prima weggedrag
- Vlot en relatief zuinig
- Moderne, complete uitrusting
- Samenwerking benzine- en elektromotor niet altijd harmonieus
- Benzinemotor maakt plotseling meer toeren om energie op te wekken