Suzuki Swift (2010 - 2017)

"Ingehaald" wijst in dit geval niet op de prestaties. Bij auto's als deze is het niet van belang wie het snelste is, maar wie het zuinigste is. Daarom introduceerden andere merken de afgelopen jaren ware hoogstandjes van techniek. Uit piepkleine driecilinder motortjes halen zij veel vermogen, terwijl het verbruik laag blijft.

Suzuki kiest echter voor een andere insteek. Volgens Suzuki zijn de wondertjes van techniek te kostbaar en is de betrouwbaarheid nog niet bewezen. Bovendien heeft het merk dergelijke techniek simpelweg (nog) niet in huis.

Nieuwe motor

Daarom is de Swift voor modeljaar 2015 vooral verfijnd. Suzuki kiest opnieuw voor een viercilinder motor omdat dat meer rust geeft dan een driecilinder. De bestaande techniek is nog eens onder de loep genomen en op details verbeterd.

Zo is de verbranding in de motor voortaan intenser, zodat de energie uit de benzine effectiever wordt omgezet in beweging. Met andere woorden: de benzine wordt nuttiger gebruikt en dus is de auto zuiniger. Een probleem bij deze "intensere" verbranding is het risico op spontane ontbranding en dat is waarom andere merken dit pad tot nu toe niet hebben bewandeld. Suzuki heeft de problemen effectief weten op te lossen door de motor, waar nodig, extra te koelen.

Daarbij zet Suzuki inmiddels gebruikelijke technieken in, zoals vermindering van de interne wrijving, een lager stationair toerental, een start/stop systeem (de motor schakelt uit wanneer de auto tot stilstand komt en start automatisch zodra de koppeling wordt ingetrapt om de eerste versnelling in te leggen) en een schakelindicator (geeft aan wat het beste moment is om te schakelen).

Het verschil tussen de oude en de nieuwe motor is vrijwel meteen merkbaar. De nieuwe motor loopt namelijk opmerkelijk stil! Daarbij is het vermogen iets afgenomen, maar het koppel iets toegenomen. Dat zorgt er voor dat de nieuwe Swift iets minder levendig is, maar wel sterker. Al bij een laag toerental worden de commando's van de bestuurder omgezet in prestaties en dat geeft een meer volwassen gevoel.

Verbruik en prestaties

De prestaties zijn voldoende om mee te komen met de verkeersstroom, maar in alles is merkbaar dat Suzuki de motor heeft afgesteld op een minimaal verbruik. Wanneer het gaspedaal daadwerkelijk tot de vloer wordt ingetrapt neemt het motorgeluid weliswaar toe, maar laat de motor duidelijk merken niet van dergelijk gedrag gediend te zijn. Slechts met tegenzin wordt snelheid gemaakt.

Zelfs wanneer de airconditioning wordt ingeschakeld, is dit meteen in vermindering van de prestaties merkbaar. Kortom: wie kalm met het verkeer meerijdt zal nooit iets merken van Suzuki's bespaardrift, maar wie een sportieve c.q. gehaaste rijstijl heeft, zal zich uiteindelijk gaan ergeren aan de groene krachtbron.

Op een traject met alleen provinciale wegen en snelwegen lijkt het wel alsof de boordcomputer kapot is! Zelfs wanneer vlot wordt doorgereden, zou het gemiddelde verbruik 4.4 liter per 100 km (1 op 22.7) bedragen! In de stad loopt dit verbruik aanvankelijk nauwelijks op en pas na dik een uur (!) stadsverkeer is het verbruik toegenomen tot 4.7 liter per 100 km (1 op 21.3). Ondanks de relatief eenvoudige aanpassingen noteert de Swift daarmee hetzelfde praktijkverbruik als de concurrenten die voor veel complexere techniek kiezen.

Uitrusting

Op het gebied van ruimte en uitrusting is de Swift niet aangepast. Nog altijd is de ruimte voorin prima (met de stoel in de achterste stand kunnen zelfs lange bestuurders nauwelijk bij de pedalen!), maar de ruimte achterin iets minder dan gemiddeld. De afwerkingskwaliteit is bovengemiddeld goed, maar het geheel zwarte interieur is erg sober in vergelijking met de vele nieuwkomers in dit segment.

Wat betreft de uitrusting beperkt Suzuki zich tot het hoogst noodzakelijke. Alles wat mag worden verwacht voor een auto van deze prijs is aanwezig, maar niets meer dan dat. De Swift is absoluut niet vernieuwend, zo kan de auto niet zelfstandig remmen voor obstakels en is er zelfs geen geïntegreerd navigatiesysteem leverbaar.

Diverse kritiekpunten die al in 2010 zijn gevonden, zijn helaas nog steeds niet aangepakt. Zo moet de boordcomputer nog altijd bediend worden door een arm door het stuurwiel te steken en dat is zowel onhandig als onveilig. Wanneer een iPhone of iPod wordt aangesloten om muziek te luisteren, zijn de functies om te bladeren door de collectie nog steeds uiterst beperkt. De optionele automatische versnellingsbak bedient zich nog altijd van bijna antieke techniek (4-traps automaat). Het verbruik is met de automaat daarom hoog en de extra belasting bij aanschaf nog hoger.

Weggedrag

De Suzuki Swift staat sinds jaar en dag bekend om het speelse weggedrag. Ook vier jaar na de introductie van het model valt opnieuw op hoe goed de auto stuurt, ook in vergelijking met nieuwe auto's van andere merken. De besturing van de Suzuki is exact en geeft de bestuurder de nodige "feed back". Zonder te vervallen in een hard of nerveus onderstel, weet de Swift zich heerlijk vast te bijten in de bochten, terwijl het comfort in de stad ook prima is.

Om het rijplezier extra kracht bij te zetten, is het uiterlijk iets aangepast voor modeljaar 2015. Zo gebruikt de dagrijverlichting LEDs omdat deze langer meegaan en minder energie verbruiken. In de buitenspiegels zijn knipperlichten opgenomen en "zijskirts" verbeteren de stroomlijn.

Bovendien is de Swift voortaan leverbaar in nieuwe kleuren, waaronder vier varianten met een wit dak en witte spiegels. De hier getoonde kleur heet "Sunrise Yellow". Met al die verbeteringen ziet de toekomst er voor de Swift weer zonnig uit!

Conclusie

In 2010 introduceerde Suzuki de huidige generatie van de Swift. Om de auto concurrerend te houden, heeft de Swift een facelift ondergaan voor modeljaar 2015. Dat begint met cosmetische aanpassingen zoals LED verlichting, knipperlichten in de buitenspiegels en zijskirts. De belangrijkste verbetering zit in de motor. Deze is niet alleen in theorie, maar ook in de praktijk een stuk zuiniger geworden.

Helaas is de uitrusting nauwelijks rijker geworden. Ook kleine ergonomische ongemakken die al zijn gevonden bij de eerste testrit in 2010, zijn nog steeds niet aangepakt. Wat is gebleven, zijn het uitstekende weggedrag, de prima afwerkingskwaliteit en natuurlijk de hoge betrouwbaarheid.