Opel
Opel viert 50 jaar Ascona B en Manta B
De eerste generatie legde de basis voor het succes van de Opel Ascona en Manta. Beide modellen verschenen in 1970 en vielen op door hun uitgebalanceerde ontwerp. De Ascona A vulde de ruimte tussen de Kadett en Rekord, terwijl de sportieve Manta A al snel uitgroeide tot een cultmodel.
In 1975 volgde de tweede generatie. De nieuwe Ascona B was ruim 20 centimeter langer en vier centimeter breder dan zijn voorganger. Dankzij de vergrote wielbasis en verbeterd onderstel bood het model meer beenruimte, betere demping en een stabieler rijgedrag. De nieuwe vormgeving zorgde bovendien voor minder luchtweerstand en windgeruis, ondanks het grotere frontoppervlak. Grotere glasoppervlakken en een lagere taillelijn verbeterden het zicht en het gevoel van ruimte.
De Manta B deelde de technische basis met de Ascona B, maar was ontworpen als sportieve coupé. Hij combineerde rijplezier en efficiëntie met ruimte voor vijf personen - opvallend in deze klasse. De tweede generatie was herkenbaar aan zijn slanke silhouet, laag liggende motorkap en grote rechthoekige koplampen. Ook een rolbeugel was standaard aanwezig voor extra veiligheid.
Opel Manta GT/E, Ascona 400 en Manta 400
Een belangrijk deel van het succes van de Ascona B en Manta B was te danken aan de sportieve uitvoeringen. In 1975 verscheen de Manta GT/E: een model met matzwarte motorkap, vrijwel geen chroom en een sportinterieur met extra meters, stevig afgestemde vering en directe besturing. Met 77 kW (105 pk) en een topsnelheid van 185 km/u bood de GT/E prestaties die niet onderdeden voor krachtigere concurrenten.
De Ascona 400, geïntroduceerd in 1979, werd de basis voor de Groep 4-rallyauto waarmee Walter Röhrl in 1982 wereldkampioen werd. De straatversie beschikte over een 2,4-liter DOHC-motor met 106 kW (144 pk), terwijl de rallyversie tot 191 kW (260 pk) leverde.
De Manta 400 volgde in 1981 als sportieve opvolger. Ook hier leverde de straatuitvoering 106 kW, terwijl de rallyvariant met aangepaste motor tot 206 kW (280 pk) kwam. De Manta 400 behaalde diverse kampioenstitels, onder meer in Duitsland en Frankrijk.
De Manta B bleef tot 1988 in productie en werd daarmee de langst gebouwde Opel-generatie ooit. Dankzij een lage luchtweerstandscoëfficiënt van Cw 0,352 bleef hij zelfs sommige sportwagens voor. Eind jaren tachtig volgde de Calibra als spirituele opvolger: een sportieve tweedeurs coupé met een Cw-waarde van slechts 0,26, jarenlang de laagste ter wereld.