Opel Corsa (1993 - 2000)
Een plaatje van een auto
Om een brede doelgroep aan te kunnen spreken heeft Opel voor de "Corsa B" (zoals deze tweede Corsa intern bekend is) een compleet nieuwe aanpak bij de ontwikkeling gekozen. De Corsa is niet ontwikkeld door wijze Duitse heren, maar door een internationaal team van zowel dames als heren. Het team stond onder leiding van een Japanner, terwijl de auto helemaal niet specifiek op de Japanse markt is gericht! Op die manier kon een auto worden ontwikkeld die overal ter wereld, door mannen en vrouwen door jong en door oud wordt gewaardeerd.
Ruimte
De foto's zeggen genoeg over het exterieur, daar hoeven verder geen woorden aan vuil te worden gemaakt. Helaas is het interieur niet zo sprankelend en origineel als het exterieur. Van binnen is de Corsa een heel gewone Opel met relatief strakke lijnen en sober kunststof. Alleen de bekleding is iets minder zakelijk dan bij de andere modellen. De testauto heeft geen toerenteller, maar wel een heel grote snelheidsmeter die daardoor zeer gemakkelijk is af te lezen. De brandstofmeter geeft aan hoeveel benzine resteert in liters en dat is veel handiger dan het percentage of de "breuk" zoals bij andere merken gangbaar is.
De ruimte voorin de Corsa is prima, waarbij opvalt dat de stoelen lekker zacht zijn. Niet alleen de bekleding, maar ook de constructie van de stoelen biedt veel comfort. Om achterin deze driedeurs Corsa te stappen klappen de rugleuningen van de voorstoelen naar voren. De stoelen zelf schuiven niet naar voren en dat maakt de instap net even minder makkelijk. Aan de andere kant: nu hoeven de bestuurder en bijrijder niet opnieuw hun stoelen in te stellen nadat de achterpassagiers zijn in- of uitgestapt. De ruimte achterin is gemiddeld voor een auto van deze omvang: voldoende voor kinderen, maar volwassenen zitten wijdbeens om de voorstoelen heen. Achterin zijn drie gordels (maar geen hoofdsteunen) te vinden, de Corsa is officieel dus een vijfzitter.
De overzichtelijkheid van het koetswerk is goed, maar het kijken in de spiegels vraagt de nodige gewenning. De binnenspiegel zit oncomfortabel dicht bij het gezicht van de bestuurder. De buitenspiegels zijn bijzonder klein. Daardoor luistert het zeer nauw hoe ze worden afgesteld, want als de bestuurder ook maar iets beweegt in de stoel is er geen zicht meer in de buitenspiegels tot ze opnieuw (handmatig) worden ingesteld. Daarbij is er een groot gat tussen wat de binnenspiegel en de buitenspiegels tonen en dat is echt storend bij een stadsauto.
Uitrusting
Misschien wel de grootste vooruitgang ten opzichte van de eerste Corsa zit in de uitrusting. Deze tweede generatie van de Corsa is leverbaar met airconditioning en stuurbekrachtiging. De testauto (een "2000-edition") is voorzien van twee airbags, een derde remlicht en een radio/cassete-speler (Philips, beveiligd met cijfercode). Het display centraal op het dashboard toont de tijd, de buitentemperatuur en de naam van de gekozen radiozender.
De aandacht voor details maakt het dagelijks leven met de Corsa echt aangenamer. Zo is het interieur overal keurig bekleed en heeft Opel zich er niet makkelijk van afgemaakt door het te beplakken met vinyl. Behalve de bekerhouder in de middentunnel heeft ook de klep van het dashboardkastje twee uitsparingen voor bekers of flesjes. Minder handig: de deurvakken zijn zo smal, dat er alleen papieren in passen (zelfs een zonnebril vereist passen en meten).
Motor
De testauto is voorzien van een 1.2 liter motor met vier kleppen per cilinder ("16v"). Terwijl veel auto's in dit segment kiezen voor een driecilinder omdat deze goedkoper in aanschaf en gebruik is, kiest Opel voor een meer traditionele viercilinder vanwege het comfort. En daarmee overtuigt de Corsa absoluut! Voor een kleine auto is de krachtbron zeer stil en vrij van trillingen.
De prestaties van de 65 pk / 110 Nm sterke benzinemotor zijn precies goed. De Corsa presteert met gemak, maar is zeker niet snel of levendig. De motor is zo soepel, dat het volstaat om alleen het koppelingspedaal langzaam los te laten om de manoeuvreren. Vlot en soepel wegrijden bij het verkeerslicht vraagt echter enige handigheid omdat de het samenspel tussen het gaspedaal en de koppeling nauw luistert. Voor wie liever niet zelf schakelt: dit is de eerste Corsa die ook met automaat (viertraps) leverbaar is.
Eenmaal op snelheid valt de Corsa op door rust en comfort. Bij 100 km/u zijn de banden (Michelin, 165/65R14) en rijwind nauwelijks te horen en is alleen de motor hoorbaar. Pas boven de 120 km/u nemen alle rijgeluiden sterk toe; precies de snelheid die in Nederland officieel nooit gereden mag/zal worden.
Weggedrag
De Corsa is bedoeld als stadsauto en daar is het weggedrag op afgestemd. Op hoge snelheid is merkbaar dat de Corsa minder stabiel is en in snelle bochten helt het koetswerk nadrukkelijk over. Stevig doorrijden kan prima, maar boven de 100 km/u geeft de Corsa een minder zeker gevoel in het stuurwiel dan bij lagere snelheden.
Opel heeft gekozen voor comfort omdat dat van pas komt in de stad. Op slecht wegdek en verkeersdrempels gedraagt de Corsa zich als een veel grotere auto. Verkeersdrempels geven geen "klappen" door de auto, terwijl slecht wegdek vooral hoorbaar en nauwelijks voelbaar is. Tegelijkertijd is de Corsa juist zeer wendbaar en daarmee is het plaatje van deze stadsauto compleet.
Conclusie
Het plaatje klopt! De tweede generatie van de Corsa is even degelijk en functioneel als iedere andere Opel, maar voegt daar een guitige uitstraling, een moderne uitrusting en een verfijnde 1.2 16v motor aan toe. Daarmee zal Opel het beoogde doel zeker bereiken: de Corsa aantrekkelijker maken voor een brede doelgroep dan ooit te voren.
- Rijke uitrusting
- Geslaagde vormgeving
- Bovengemiddeld comfortabel
- Weinig ruimte achterin
- Onhandig kleine buitenspiegels
- 1.2 16v motor niet erg levendig (wel comfortabel)