Ford Fiesta (1995 - 2002)

De Ford Fiesta heeft altijd een vrolijke uitstraling gehad. Ook in de New Edge gedaante heeft de auto iets vrolijks en ontwapenends over zich. Toch heeft de Fiesta niet de sex-appeal van echt moderne kleintjes als de Smart of Citroën Saxo. Het is alsof de voor- en achterkant niet bij het middenstuk van de auto passen. Gelukkig zijn de rijeigenschappen er niet minder om.

Ford lijkt een patent te hebben op een haast perfecte combinatie van communicatie en comfort, zodat ook deze goedkoopste telg van de Ford-familie heerlijk stuurt. De gewenningsperiode is nul en door het goede gevoel met de auto is de verleiding groot direct vlot door te rijden. Mede omdat de auto een prima wegligging heeft en het toelaat laat voor bochten te remmen, anticiperen andere weggebruikers vaak verkeerd op de capriolen van de Fiesta.

De oude baas baant zich met onverwacht enthousiasme een weg door het hectische verkeer van de randstad. Alleen op de snelweg wordt de besturing wat te licht en ontstaat ruis tussen bestuurder en auto.

De Fiesta is relatief stil, alleen de banden laten duidelijk van zich horen. De Fiesta is een echte gemaksauto. Voor de koper doet het er niet toe wat voor techniek er onder de motorkap is te vinden. De krachtbron doet wat hij moet doen en loopt altijd lekker. Per ongeluk een versnelling te hoog of te laag wordt genoegzaam geaccepteerd.

Alleen in het benzineverbruik speelt de leeftijd de auto parten. Ford voorspelt een gemiddeld verbruik van 6,9 liter per 100 kilometer, dat is voor zo'n compact autootje aan de forse kant.

Conclusie

Het is terecht dat deze krasse knar van Ford nog steeds meedoet. De auto geeft niet de indruk van een achterhaald concept in een nieuw jasje, maar dat van een goed ontwerp dat de concurrentie nog steeds aan kan. Deze Century editie is bovendien extra aantrekkelijk dankzij een royale uitrusting met onder andere airconditioning, elektrisch bedienbare zijruiten, airbags en een radio/CD-speler.