Fiat Seicento Sporting

De ronde vormen van de Seicento passen meer bij deze tijd dan de hoekige vormgeving van de voorganger. De in kleur meegespoten bumpers met breedstralers en extra luchtinlaten van de Sporting zien er stoer uit.

Interieur

Ook het interieur is onder handen genomen. Achter het stuur is een grote snelheidsmeter met daar omheen een rij controlelampjes te vinden. De toerenteller is verplaatst naar een losse behuizing centraal onder de voorruit. Dat is helemaal zo gek nog niet, want bij echte sportwagens is de toerenteller ook van groter belang dan de snelheidsmeter. De controlelampjes rondom de snelheidsmeter vallen voor langere bestuurders helaas precies onder de stuurrand, waardoor ze moeilijk te zien zijn.

Behalve een aangepaste interieur-indeling, is het uitrustingsniveau van de Seicento een stuk completer dan dat van de voorganger. Deze meest luxueuze "Sporting" variant is standaard voorzien van onder andere elektrisch bedienbare zijruiten, centrale portiervergrendeling (zonder afstandsbediening) en een airbag voor de bestuurder.

Fire

Alle Seicento's zijn voorzien van dezelfde 1.1-liter FIRE MPI motor. Het verschil tussen een gewone Seicento en de Sporting is vooral te vinden in de versnellingsbak. Door de verhoudingen iets anders te kiezen, maakt de motor meer toeren en heeft de auto een gewilliger karakter.

En daarmee is niets te veel gezegd. Letterlijk vanaf de eerste meter van de proefrit toont de auto een ontegenzeglijk temperament. Gretig klimt de motor in de toeren en sleurt het autootje zo snel het kan naar de maximumsnelheid, wielspin gewenst maar niet verplicht. Daarbij geeft de Sporting de inzittenden een enorm gevoel van snelheid en acceleratie.

Metingen wijzen uit dat de bijbehorende sprintcijfers bepaald niet indrukwekkend zijn. Een beetje GTi zal niet eens door hebben dat de kleine Seicento zich boos maakt. Maar dat maakt het plezier met de Fiat er niet minder om. De auto laat zich watervlug door het stadsverkeer sturen en heeft altijd meer dan genoeg vermogen voor korte tussensprintjes.

De remmen passen precies bij het speelse karakter van de auto. Ze zijn perfect te doseren en bijten hard en genadeloos om de auto veilig en snel tot stilstand te brengen. Wanneer echt stevig wordt geremd zal alles wat los ligt in de auto spontaan voorin liggen.

Nieuw in de Seicento is stuurbekrachting. Deze voorziening is voor sommigen misschien prettig tijdens parkeren, maar het doet afbreuk aan het sportieve karakter van de auto. De installatie is veel te nadrukkelijk aanwezig, waardoor de bestuurder geen goede communicatie meer heeft met de voorwielen. Voor wie de Seicento Sporting koopt als sportwagen op budget, is dit geen verbetering. Vooral in snel genomen bochten moet worden gevoeld hoe de koets reageert en geven de wielen geen feedback meer. Wie de auto beter leert kennen weet dat de wegligging nog steeds ongekend goed is voor een auto in deze klasse, maar het echte bochtenplezier is er uit.

De Seicento kent een iets grotere wielbasis dan de voorganger waardoor de auto een wat comfortabeler weggedrag heeft. Samen met de iets rustiger lopende motor doet de Seicento volwassener aan dan de Cinquecento.

Conclusie

De Fiat Seicento Sporting biedt zonder twijfel het meeste rijplezier per gulden. Bovendien is het onschuldig rijplezier. Het lijkt allemaal heel hard te gaan, terwijl de snelheden in feite heel beperkt blijven. Bij al dat rijplezier hoort een kleine praktische auto die zich goed in de stad thuisvoelt en ook niet vies is van een stukje snelweg. Misschien is de Seicento te vroeg geïntroduceerd, maar het blijft een entertainer van de eerste orde die na een proefrit in het geheugen van iedere bestuurder gegrift zal staan (Ivo Kroone).