Mazda Taiki

Het ontwerpteam onder leiding van Atsuhiko Yamada koos voor een 'visuele expressie van stromende lucht'. Daarbij namen zij 'Hagoromo' als uitgangspunt, het gewaad dat wordt gedragen door een hemelse maagd uit de Japanse legenden.

Behalve dat het team talloze schetsen maakte werden er zelfs doeken in gips gedompeld en in de wind te drogen gehangen om de beweging van de wind in gestolde vorm te bewaren. De inspanningen van het team hebben geresulteerd in een bijzondere combinatie van carrosserievormen en stromingslijnen, die niet alleen de bewegingen van de wind weergeeft maar het vooral doet lijken alsof de hele auto zweeft.

Deze luchtigheid wordt benadrukt door de speciale 'flowing motif' banden, led-verlichting in de grille, en richtingaanwijzers en achterlichten die dóór de carrosserie lijken te schijnen doordat ze alleen zichtbaar zijn wanneer ze branden. Dit wekt de illusie dat stromende lucht wordt omgezet in licht.

Het exterieur van de Mazda Taiki is meer dan een fantasie van de ontwerpers, de auto is ook bijzonder aërodynamisch. De ontwerpstudie is aan de voorkant breder dan aan de achterkant om als een pijl de wind te klieven. Aan de achterkant loopt de bodem spectaculair omhoog om de luchtweerstand onder de auto te verminderen. De achterwielen steken iets buiten de body om de lucht afkomstig van de voorschermen door een soort tunnel tussen de wielen en de achterschermen te geleiden.

Voor het interieur ging het ontwerpteam uit van het thema 'Koinobori', het Japanse woord voor de decoratieve wimpels met de afbeelding van een karper, die van april tot begin mei overal in Japan te zien zijn. Dat betekent dat het motief van stromende lucht zich in het interieur voortzet met zwaar aangezette, vloeiende lijnen die het interieur een unieke, bijna organische sfeer geven. Het transparante dak zorgt ervoor dat alles toch licht en ruim aandoet. Het dak is versterkt met een constructie van vloeiende contouren die we terugzien in de vormgeving van de stuurkolom en het frame van de bestuurdersstoel. Dat frame is zichtbaar doordat de zitting en de rugleuning zijn gemaakt van doorzichtige siliconen.

Deze asymmetrische vormen worden in balans gehouden door het symmetrisch kleurgebruik, dat het interieur in een witte en een zwarte helft verdeelt. De met leer beklede stoelen zijn voorzien van vloeiende kalligrafieën, die dankzij een nieuwe techniek de indruk wekken met een penseel te zijn aangebracht. De cockpit wordt omlijst door een kronkelend dashboard, dat overgaat in de zitting van de bestuurdersstoel. De afzonderlijke rugleuning en hoofdsteun lijken op een briesje meegevoerd te worden. Twee rijen rode led's flankeren de bestuurder aan beide kanten en werken als een futuristische toerenteller die het toerental in van voor naar achter lopende lichtpulsen weergeeft.