British Cars & Lifestyle 2010

Best of British

Evenement - Eigenlijk zou ik u dit niet moeten vertellen, maar vooruit, als u het dan maar niet doorvertelt. Naar British Cars & Lifestyle moet u volgend jaar op zaterdag gaan. Verschillende standhouders vertrouwden mij namelijk toe, dat op zaterdag de kopers komen en op zondag de kijkers. En aangezien er ongeveer twee keer zoveel kijkers als kopers zijn, is het op zondag dus hartstikke druk. Andersom geredeneerd heeft u op zaterdag dus twee keer zoveel ruimte en tijd om naar al die schitterende klassieke Engelse auto's te kijken. En natuurlijk ook om al die uitzonderlijk fraaie lifestyle-stands te bezoeken.

Overigens gaat dat kopers- en kijkersverhaal voor mij niet helemaal op. Ik ben op zaterdag geweest, heb inderdaad het een en ander gekocht, maar zeker ook heel veel bekeken. Mijn 'buit' bestond uit nieuwe achterlichten voor mijn MG Magnette, een fraai geïllustreerd boekwerkje over mijn favoriete vrachtwagenmerk Bedford (bekend van de TK-vrachtwagens uit de jaren 60 en de CA busjes uit de jaren 50) en natuurlijk een paar modelauto's.

En verder viel er ook dit jaar weer bijzonder veel te kijken. Niet alleen kijken, maar ook genieten van de meest uiteenlopende klassiekers. Dat liep uiteen van de ronduit vertederende A35 Van op de stand van de Austin A30-A35 Eigenaren Club tot meer dan imposante automobielen van illustere Britse merken als Bentley, Lagonda en Armstrong Siddeley.

Andere klassiekers die de moeite van een nadere bestudering meer dan waard waren, waren de Wolseley 6/110 op de stand van het Austin-Morris-Riley-Wolseley Register, de Triumph Herald servicewagen op de stand van de gezamenlijke Triumph clubs, een prachtig gerestaureerde Morris Minor Traveller, diverse Austin-Healeys en Aston Martins en een paar hele fraaie Rolls-Royces.

Dat was dus echt smikkelen en smullen, iets dat overigens ook werkelijk kon op de beurs. Als je je best deed kon je binnen 10 minuten zowel Engelse koekjes, marmelade als whisky proeven, maar dat hebben wij maar niet gedaan. Wel zijn we even bij de Ierse pub gaan zitten om ons te goed te doen aan een pint Guinness en te luisteren naar de Britse band Rock & Rush, die net zo gemakkelijk Engelse als Ierse, Schotse of Keltische klassiekers ten beste gaf.

En daarna natuurlijk weer op pad, even bijkletsen met Rob Nobel, dè klassieke autoboekenspecialist van Nederland, een mooie houten sleutelhanger voor mijn MGB gekocht, vervolgens de tekeningen en schilderijen van Albertus Holsheimer uit Deventer en de pentekeningen van Henk Brinkman uit Bathmen bewonderd, bij de stand van de Mini-club een mini-model van mijn Mini British Open gekocht, bijgekletst met een aantal klassiekervrienden die we tegenkwamen en om vijf uur 'moe maar voldaan' weer neergestreken op het pubterras.

Daar begon even later de standhoudersborrel, die ons werd aangeboden door organisator Martin de Vries. Martin liep zeer tevreden rond en dat was logisch, aangezien British Cars & Lifestyle maar liefst voor de 19de keer werd gehouden. Toen Martin in de jaren 90 in Houten begon leed hij ruim 35.000 gulden verlies, het jaar daarop ging het met zo'n 15.000 gulden verlies al iets beter, maar het begon pas echt goed te lopen toen hij erin slaagde om ook de (vrouwelijke) partners van klassiekerliefhebbers naar de beurs te lokken. Martin voegde 'lifestyle' aan de klassiekers toe en dat bleek een gouden greep; British Cars & Lifestyle is nu al weer jaren de meest toonaangevende beurs voor de echte Anglofiel en zal dat waarschijnlijk tot in lengte van dagen blijven.

Volgend jaar geven wij in ieder geval weer acte de présence voor de 20ste British Cars & Lifestyle, oftewel: Dear Martin, we'll meet again.