Renault Scenic (1996 - 2003)

De Renault Megane Scenic is geen MPV voor zes personen. Het is wel een auto die door een korte neus, een rechte achterkant en een hoog dak veel meer ruimte biedt dan een gewone personenauto. De motor loopt door tot iets onder het dashboard, zodat de motorkap kort is en de voorruit ver naar voren kon worden geplaatst. Dat geeft een groot gevoel van ruimte voorin.

Door gebruik te maken van de hoogte van de auto, konden de stoelen meer rechtop worden geplaatst zodat binnen de bescheiden lengte van 4 meter 13 zowel voor- als achterin ruim voldoende plaats is voor volwassenen. Bovendien betekenen de hoog geplaatste stoelen dat er meer sprake is van binnenlopen dan instappen in de Scenic.

Het dashboard is logisch ingedeeld zodat alle bedieningselementen al bij de eerste rit blindelings zijn te vinden. Uit het enorme aantal bakjes en vakjes blijkt dat Renault haar best heeft gedaan deze familie-auto zo praktisch mogelijk te maken. Helaas zijn de meeste bakjes bijzonder klein (het dashboardkastje is met een zonnebril en een GSM-telefoon al vol!), glad of niet afsluitbaar.

Wel heel doordacht is de achterbank; die is voorzien van drie driepuntsgordels en is zo in te delen dat twee kinderzitjes en een volwassene de achterbank kunnen delen. De zitting van de achterbank is over een rails te schuiven om de bagageruimte ten koste van de beenruimte achterin te vergroten. Op het eerste gezicht oogt de kofferruimte met z'n 410 liter enorm, maar het volume komt vooral uit de hoogte. Een forse kinderwagen is daarom slechts met de grootst mogelijke moeite achterin te krijgen.

Rijden

De testauto is uitgerust met de 1.6-liter viercilinder motor, goed voor 110 pk en een topsnelheid van 185 km/u. Hiermee is de auto vlot genoeg om met het dagelijkse verkeer mee te komen, maar een wat meer gehaaste bestuurder zal zichzelf vaker zien schakelen dan misschien wenselijk is. Dan moet de motor hard werken, wat met veel motorgeluid en een stevig verbruik wordt afgestraft.

De remmen en besturing zijn prima berekend op de grote hoge koets van de Scenic. De bestuurder merkt zowel in bochten als bij stevig remmen wel dat de auto een hoger zwaartepunt heeft dan een gemiddelde personenauto. Het onderstel is daarbij overduidelijk Frans: het probeert kleine rimpels in het wegdek uit te vlakken en vertraagt grotere oneffenheden. Het weggedrag is veilig maar staat niet op het niveau van een gewone personenauto.

Daar staat tegenover dat een gemiddelde personenauto niet half zo praktisch is en de veiligheidsmarges ruim voldoende zijn voor dagelijks gebruik; de Megane Scenic is en blijft een familieauto en geen sportcoupé voor losbandige vrijgezellen.

Conclusie

Als betaalbaar alternatief voor de Espace is de Megane Scenic zonder meer geslaagd. Bovendien heeft Renault met de Megane Scenic een nieuwe trend gezet en haar uiterste best gedaan de lat zo hoog mogelijk te leggen voor de competitie. Het heeft daarom even geduurd voordat de eerste serieuze concurrenten zich aanmeldden. Helaas voor de Scenic zijn die er nu, met de Fiat Multipla voorop. De Renault Megane Scenic is nog steeds een goede koop, maar de concurrentie heeft het kunstje afgekeken en is aan het inhalen.