Renault Megane II sedan

We hebben er zelf om gevraagd, maar zeker op een parkeerplaats vol Megane's in hatchback-uitvoering oogt de sedan wel erg behoudend. Zelfs een grijze boekhouder van conservatieve signatuur in stofjas zou dit een onopvallende auto vinden. Alle charme die de hatchback zo populair maakt, is met de toevoeging van een "kofferbak" pardoes verdwenen. Maar daar staat wel een enorme kofferruimte tegenover. Ook de achterbank is nu extra gemakkelijk toegankelijk en biedt bovendien beduidend meer ruimte dan gemiddeld in dit segment.

Startknop

Net als iedere andere Megane heeft ook dit exemplaar geen sleutel, maar slechts een kaart. Daarop zijn knoppen te vinden om de portiersloten te openen. Daarna wordt de kaart in een sleuf in de middenconsole gestoken en is het voldoende om op een knop te drukken om de motor te starten. De kans op verwarring over de te volgen procedure is minimaal, want in het display bij de snelheidsmeter worden (in het Nederlands) instructies getoond.

Bovendien is de startknop niet alleen een leuke gadget, maar de eerste van vele veiligheidssystemen die de Megane bijzonder maken. Het contactslot is meestal in de stuurkolom vlakbij de knie van de bestuurder te vinden. De harde cilinder van het slot is daarom bij ongevallen vaak de oorzaak van knie-letsel. Terwijl andere merken het slot simpelweg verplaatsen (Smart / Saab), maakt Renault het hele ding overbodig.

Ergonomie

Een ander onderdeel van het veiligheidspakket zijn de hoofdsteunen die tot bijna tegen het dak kunnen worden versteld. Zelfs de allerlangste bestuurders zitten in de Megane veilig. Wel is het jammer dat deze zo veilige hoofdsteunen in geval van de testauto deel uitmaken van een sensationeel saai interieur. De zwart/grijs geblokte stof en zwart/grijze interieurdelen moeten blijkbaar een contrast vormen met het radicale ontwerp van de auto.

Behalve over het uiterlijk van de auto, is over ieder onderdeel opnieuw nagedacht. Van de verstelling van de stoelen tot de tankdop: alles is anders, alles is slimmer. En saai of niet: de testauto is wel heel compleet. Cruise-control, airconditioning, een regensensor, een uitgebreide boordcomputer en een radio/cd-speler zijn allemaal standaard. Die laatste klinkt zelfs in de eenvoudigste uitvoering verrassend goed.

Veiligheid

Alle passieve veiligheid (=opvangen van de klap) is goed geregeld en daarmee behaalt Renault hoge scores in crashtests. Maar veel belangrijker is de actieve veiligheid (=ongeluk voorkomen) en ook dat is vanaf het eerste moment goed geregeld. Zo weet de Megane vrijwel meteen te overtuigen met een uitmuntende wegligging. "Vrijwel meteen", want de besturing is rond de middenstand nogal vaag. Ook als de auto langer in gebruik is, gaat dit niet wennen. Het weggedrag is er niet minder om, het rijplezier wel.

Over de remmen bestaat geen enkele twijfel: ook die zijn van een uitzonderlijke kwaliteit. Wie een proefrit maakt met de Megane, doet er verstandig aan eerst een proefstop te maken. Zo niet, dan zullen alle inzittenden snel kennismaken met de autogordels.

De hier gereden 1.6 16v motor is de meest populaire van de tien leverbare motoren. Alhoewel de krachtbron volgens Renault goed is voor een riante 115 pk, is daar in de praktijk weinig van te merken. Het karakter is ronduit tam. Presteren kan wel, maar het gaat bepaald niet van harte. Meekomen met het verkeer is echter geen enkel probleem en dan zorgt de 60 liter brandstoftank bovendien voor een enorme actieradius.

Conclusie

De Renault Megane in sedan uitvoering geeft de vertrouwde aanblik van een doorsnee auto en biedt bovendien veel bagageruimte. Daarbij biedt de sedan alle bekende voordelen van de Megane. De belangrijkste daarvan zijn een hoog veiligheidsniveau, prima rijeigenschappen en diverse handige ergonomische vindingen. Op ieder punt is de auto net even beter doordacht dan de concurrentie. De Megane is daarom ook als sedan niet zomaar een doorsnee auto.