Kia Sorento (2009 - 2015)

Het concept achter de vernieuwde Sorento is hetzelfde gebleven: dit is een grote SUV (Sports Utility Vehicle) van het type "bluf SUV". De Sorento is een royaal bemeten personenauto met alleen het stoere uiterlijk van een terreinauto. Vierwielaandrijving is niet standaard en voorzieningen om serieus terreinrijden mogelijk te maken zijn niet eens leverbaar.

Met name in de sneeuw valt deze stoer uitziende Kia vrijwel direct door de mand. De brede banden zorgen voor een lage wieldruk en daarom glijdt de testauto regelmatig hulpeloos over de sneeuw, terwijl kleine stadsautootjes er op hun smalle banden probleemloos doorheen rijden. De standaard aanwezige anti-slip regeling spartelt en zwoegt, maar kan de zware Sorento slechts met moeite in het rechte spoor houden. Kortom: juist bij een grote/zware auto als de Sorento is de optionele vierwielaandrijving van grote waarde bij slechte weersomstandigheden.

Weggedrag

Met de fotosessie achter de rug, weet de Sorento op het droge asfalt juist meer te overtuigen dan voorheen. Kia wilde de rijeigenschappen van een gewone personenauto nog meer benaderen en daarin is de fabrikant geslaagd. Het onderstel is vrijwel geheel nieuw ("geleend" van de hagelnieuwe Santa Fe van moederbedrijf Hyundai). De Sorento geeft daarom meer gevoel in het stuurwiel, helt minder over in de bocht en reageert goedmoediger bij plotselinge manoeuvres. Het verbeterde weggedrag gaat niet ten koste van het comfort.

Net als bij de andere nieuwe Kia's, kan de bestuurder met een druk op de knop kiezen voor een lichte/indirecte besturing of juist een zwaardere en meer directe besturing. Dit werkt in de praktijk prima, zij het niet dat het stuurwiel zo glad is dat de bestuurder regelmatig het angstige gevoel heeft de auto niet geheel onder controle te hebben.

Motoren

Ook de motoren zijn voor modeljaar 2013 aangepast. De benzinemotor heeft een nieuwe cilinderkop, nieuwe zuigers, een nieuw injectiesysteem en een nieuw inlaatsysteem gekregen. Daardoor is het vermogen toegenomen (+9%), terwijl het verbruik is verlaagd.

Voor deze test is echter voor de dieselmotor gekozen, want juist die versie zorgt voor het machtige gevoel dat een auto als deze zo aantrekkelijk maakt. Dat effect wordt nog eens versterkt met de optionele automatische versnellingsbak. De traditionele "koppelomvormer" zorgt er vooral bij het wegrijden vanuit stilstand voor, dat de Sorento in één machtige beweging versnelt. Eenmaal onderweg schakelt de zestraps automaat niet geheel onmerkbaar, maar storend is dit nooit.

De 2.2 liter diesel is op papier goed voor 197 pk / 437 Nm. In de praktijk lijkt het echter alsof de "2.2 CRDi" heel wat minder vermogen aan boord heeft. De prestaties zijn voldoende en de bestuurder heeft nooit het gevoel iets tekort te komen, maar de overmacht die sommige concurrenten bieden ontbreekt.

In tegenstelling tot de andere Kia's, is het aantal brandstofbesparende voorzieningen gering. Zo is de automaat niet te combineren met een stop/start systeem. Desondanks kwam het testverbruik over een traject met snelwegen, stadsverkeer en enkele langdurige fotosessies in de sneeuw uit op 1 op 14,5; dat benadert de fabrieksopgave van 1 op 15,2.

Uitrusting

In een ver verleden was er een levendige handel in autoaccessoires. Eigenaren konden hun auto zelf voorzien van allerhande elektronica om het comfort te vergroten. Een radio inbouwen? Een parkeercamera of cruise-controle toevoegen? Geen probleem. In een moderne auto als de Kia Sorento zijn alle systemen echter met elkaar verbonden en was de facelift het aangewezen moment om ook de uitrusting naar een hoger plan te tillen. Zo is de Sorento voorzien van een prima verzorgd audio-, navigatie- en communicatie-systeem inclusief iPod integratie. Ook op het gebied van actieve veiligheid (lees: ongelukken voorkomen) is de Sorento weer bij de tijd.

Gezien de prijs is de uitrusting prima verzorgd. Op het gebied van uitstraling, materialen en bouwkwaliteit is dit topmodel van Kia echter even voorspelbaar en degelijk als de doorsnee modellen. Daar is niets mis mee, maar een auto als deze wordt gekocht uit emotie en dan is een zekere dosis durf en/of originaliteit welkom.

Uiterlijk

Misschien wel de grootste verbetering aan de vernieuwde Sorento is de verlaagde vloer. Door de bodemvrijheid te verkleinen (dit is geen terreinauto, dus de bodemvrijheid is geen kritiek punt), kon de instap worden vergemakkelijkt. Omdat de inzittenden als vanzelf meer rechtop gaan zitten, is met name de ruimte achterin merkbaar verbeterd. De ruimte op de derde zitrij is nu zo goed dat zelfs volwassenen hier redelijk zitten.

Uiteindelijk zijn het niet de rijeigenschappen, het verbruik of de ruimte waarom een auto als de Kia Sorento wordt gekozen. Het draait allemaal om het uiterlijk en de uitstraling. Daarom heeft Kia ook de vormgeving aangescherpt.

De LED koplampen zorgen voor een zelfverzekerde blik. Doordat meer delen in de lakkleur zijn uitgevoerd, is de uitstraling nu chiquer dan voorheen. Ook dat maakt de Sorento minder tot een terreinauto en nog meer tot personenauto. Bovendien heeft Kia de verhouding tussen glas, metaal en wielen zo gekozen dat niet opvalt hoe groot de Sorento in feite is. Op die manier geniet de Sorento-rijder van de grootsheid van dit topmodel van Kia, zonder dat de buitenwacht er aanstoot aan neemt.

Conclusie

Kia heeft de Sorento grondig vernieuwd. De Sorento voor modeljaar 2013 is geen geheel nieuw model, maar spreken van een "facelift" zou de auto tekort doen. Behalve een aangepast uiterlijk, is namelijk ook de techniek vernieuwd. De uitrusting is moderner geworden en dankzij een verlaagde vloer is de binnenruimte toegenomen.

Kia heeft er naar gestreefd om de Sorento nog meer tot een grootse personenauto te maken. In het terrein (en bij gladheid!) is dat een negatieve ontwikkeling. Voor alledaags gebruik op de openbare weg hebben de aanpassingen er juist toe geleid dat de Sorento nog beter op zijn taak is voorbereid.