Ford Mustang (2015 - 2023)

De afgelopen vijftig jaar zag Ford geen reden om de Mustang naar Europa te brengen. In vergelijking met Europese sportwagens ontbrak het de Mustang aan verfijning en daarom zou de auto geen enkele kans maken in Europa.

Zesde generatie

Maar... sinds enkele jaren ontwerpt Ford ieder nieuw model om wereldwijd te verkopen. Dus toen de technici de zesde generatie van Fords fameuze sportwagen ontwierpen, hielden ze niet alleen rekening met de wensen van de Amerikaanse klant maar voor het eerst ook met die van de Europese.

De nieuwe Mustang is daarom een stuk geavanceerder dan voorheen. Echt moeilijk was dat niet, want tot nu toe bediende Ford zich van "Flintstone"-technologie om de auto puur en simpel te houden. De nieuwe Mustang heeft "moderne" technieken, zoals onafhankelijke achterwielophanging, een achteruitrijcamera en een infotainment systeem met Bluetooth-koppeling. Allemaal zaken die doodgewoon zijn in Europa, maar een revolutie voor de Mustang.

Uiterlijk vertoon

De verpakking blijft uiteraard op-en-top Amerikaans. De Mustang is groot, grof en stoer; naast deze Ford zien andere sportcoupés in deze prijsklasse er uit als fragiele speelgoedautootjes. Alleen het uiterlijk zal voor velen dan ook al een reden zijn om voor de Mustang te kiezen!

Houd wel rekening met de nodige aandacht, want tijdens de testperiode ging er geen rit voorbij zonder dat buitenstaanders de Mustang spontaan fotografeerden, duimen opstaken of juist een welbekend gebaar van ongenoegen maakten. In de file wordt deze politiek incorrecte verschijning er domweg niet tussen gelaten.

Omdat de Mustang zich niet bedient van het gebruikelijke gestoomlijnde koetswerk, is de binnenruimte bovengemiddeld goed. Dat wil zeggen: voor de bestuurder en bijrijder. De achterbank is puur voor de sier. Net als bij andere coupés is de zitpositie laag. De neus ligt juist heel hoog en omdat de bestuurder continu uitkijkt over de enorme motorkap is de rijervaring heel anders.

Weggedrag

De zit achter het stuur is niet alleen anders dan anders, ook de balans in het koetswerk verschilt van die van de concurrenten. Het onderstel is weliswaar stug, maar de veerwegen zijn zo lang en de wangen van de banden zo hoog dat het koetswerk toch beweeglijk is.

Een Europese of Aziatische sportcoupé is laag en gestoormlijnd om het zwaartepunt zo laag mogelijk te leggen en het koetswerk zo stabiel mogelijk door de wind te laten snijden. De Mustang daarentegen heeft een forse bodemvrijheid en verkiest een imposant uiterlijk boven aerodynamica.

Volgens Ford rust 53% van het gewicht op de voorwielen en de resterende 47% op de achterwielen. Gevoelsmatig is de druk op de achterwielen veel minder, want de Mustang grijpt iedere gelegenheid aan om met de staart te kwispelen. Zelfs op een forse richel in het wegdek kan de achterkant al voorzichtig een stapje opzij zetten (zelfs met het elektronische stabiliteits programma ingeschakeld).

Vanwege de forse omvang en het hoge gewicht, reageert de Mustang minder direct op commando's van de bestuurder dan de Europese concurrenten. Dit is bepaald geen lichtvoetige of atletische auto.

In plaats daarvan is de Mustang als een wild beest dat bruut kan toeslaan. Wie de Mustang provoceert, weet wat er komen gaat en kan de auto gemakkelijk onder controle houden. Wanneer de Mustang echter verrast, vraagt het een ervaren bestuurder om dit wilde paard te temmen.

Motor

Speciaal voor de Europese markt is de Mustang leverbaar met een 2.3 liter viercilinder motor. De Amerikaanse klant zou zo'n motor alleen al vanwege de geringe inhoud uitlachen, maar in feite is deze viercilinder sterker dan de zescilinder basismotor (niet in Europa te koop)!

Het vermogen van 317 pk / 432 Nm wordt via een handgeschakelde (!) versnellingsbak overgebracht op de achterwielen. Mede dankzij het ontbreken van een automaat is het CO2-uitstoot relatief laag (179 gram per kilometer tegenover 225 gram voor de versie met automaat)).

De geringe uitstoot zorgt voor een geringe belastingdruk en daarom levert de Mustang 2.3 liter de meeste paardenkrachten per euro. Dit betekent echter niet dat de Mustang ook sneller is dan de concurrentie. Europese sportcoupés halen dankzij slimmere techniek betere prestaties uit minder paardenkrachten.

Bij de Ford Mustang draait het daarom vooral om de show. Om te beginnen klinkt de 2.3 liter viercilinder als een veel grotere motor. Al bij een laag toerental is veel vermogen beschikbaar en daarom kan, net als bij een "big block", bij een heel laag toerental worden gereden.

Wanneer het gas dieper wordt ingetrapt, haalt de Mustang diep adem, bouwt de viercilinder geleidelijk vermogen op en komt deze zwaargewicht met veel machtsvertoon op snelheid. Juist op hoge snelheid kan de Mustang zijn spierballen tonen, want als het al hard gaat staan er altijd paardenkrachten klaar om er nog een schepje bovenop te doen.

Daarmee geeft ook dit basismodel de sensatie die hoort bij het rijden met een Mustang.

Conclusie

Voor het eerst sinds 1964 is de Ford Mustang officieel in Europa te koop. De Mustang dankt zijn succes van oudsher aan de combinatie van een hoog vermogen en een lage prijs. Dankzij een 2.3 liter viercilinder motor, biedt de Mustang nu ook in Europa maximale paardenkrachten per euro. Samen met het imposante uiterlijk, de bijzondere zitpositie en het beweeglijke koetswerk zorgt dat voor heel veel sensatie.

Het wil echter niet zeggen dat de Ford Mustang ook de beste sportcoupé is. De Europese en Japanse concurrenten zetten met minder paardenkrachten betere prestaties neer. De concurrenten zijn bovendien beter in balans, waardoor ook het weggedrag effectief beter is.

Bij de Ford Mustang gaat het juist om de sensatie en de presentatie; en daarin zijn de Amerikanen onverslaanbaar.