Seat Toledo (2004 - 2010)

Vaak helpt het om rustig te kijken naar de vorm van een pakje om er achter te komen wat er in zit. De enorme stickers aan de zijkant laten er in ieder geval geen twijfel over bestaan hoe deze nieuwe auto heet: "de nieuwe Toledo". Maar wat gaat er achter die naam schuil?

Surprise!

De Toledo is als een goede surprise, het doet er alles aan de ontvanger op het verkeerde been te zetten. De eerste indruk is simpelweg die van een MPV. De Toledo steekt immers boven de meeste andere personenauto's uit, heeft een groot glasoppervlak en op het uiterlijk afgaande flink wat binnenruimte. Een MPV dus. Maar de relatief lange neus en de achterklep geven weer het idee van een sedan. Dan zijn er ook nog sportieve details zoals het scherpe nieuwe gezicht van Seat en de dubbele uitlaat. Wat het ook is: de testauto zal niet de traagste uitvoering zijn.

Komt dat gevoel overeen met de aanblik van het interieur? Nadat de bestuurder binnenwandelt, de auto is iets hoger dan gemiddeld dus de instap is eenvoudig, voert vooral sportiviteit de boventoon. De stevige sportstoelen zijn zo smal dat een bestuurder die ook maar iets forser is dan gemiddeld er niet in zal passen. De klokken zijn sportief met de toerenteller in het midden, alhoewel het weer vreemd is dat die toerenteller kleiner is dan bijvoorbeeld de brandstofmeter. Verder is het interieur duidelijk herkenbaar als een Volkswagen-product, inclusief de daarbij behorende smetteloze afwerking.

Interieur

De stijl is sportief, maar de vormgeving en de indeling weer die van de MPV. De ruimte tot de voorruit is behoorlijk en ook de ruimte rondom de inzittenden is flink. Wie vaak volwassenen meeneemt heeft aan de Toledo een goede, want in deze prijsklasse is de ruimte achterin top! De achterbank heeft een ski-luik en kan worden opgeklapt. Dit is echter geen achterbank die zich leent voor uitnemen, omdraaien, verschuiven of andere atletische hoogstandjes waar MPV's zich graag mee onderscheiden.

Wel blijft achter de achterbank een enorme bagageruimte over, waarmee toch het MPV-gevoel terugkeert. De kofferruimte is bovendien slim ingedeeld met een dubbele laadvloer. Om te voorkomen dat de bagage over een hoge rand moet worden getild, heeft Seat voor een hoge vloer gekozen met daaronder nog eens extra bergruimte. In tegenstelling tot wat het sedan-uiterlijk doet vermoeden opent niet alleen het onderste deel van de achterklep, maar scharniert ook de achterruit mee.

Sport up

Hopelijk geeft het rijden de doorslag. En dat doet het! Vanaf het eerste moment is het de sportiviteit die (opnieuw) de boventoon voert en dat zou zo blijven. De versnellingspook maakt korte slagen, de koppeling grijpt solide aan en de motor reageert direct op ieder commando van het gas. Vreemd genoeg zijn het vooral de 1e en 3e versnelling waarin de auto opvallend snel is en beter presteert dan in de andere verzetten. De hier gereden uitvoering heeft zes versnellingen, waarvan de laatste geen overdrive is maar een echt extra verzet. Dat betekent dat de kracht van de motor over meer versnellingen kan worden verdeeld en dat verklaart mede de prima prestaties. Zelfs in de hoogste versnelling geeft de krachtbron altijd thuis en worden nog verdienstelijke tussenacceleraties neergezet.

De eerder genoemde dubbele uitlaat wijst er op dat die krachtbron een 2-liter FSI benzinemotor is. Deze uitvinding van moederbedrijf Volkswagen claimt bovengemiddeld goede prestaties en een laag verbruik. Dat de techniek werkt blijkt wel uit de prestaties, die ondanks de forse omvang van de auto prima zijn. Nadeel van de FSI-techniek is dat de motor alleen genoegen neemt met Euro 98 brandstof, anders blijven de beloofde prestaties en het lage verbruik (dat in dit geval iets tegenviel) uit.

Weggedrag

De wegligging vertoont niet zozeer "sportieve trekjes", maar kan de vergelijking met een sportwagen aan. De hier gereden auto is een "Sport Up"-uitvoering, wat betekent dat ook het onderstel is afgestemd op de sportieve rijder. Zo stuurt de auto bijzonder direct. Zoek tijdens een proefrit maar eens een minirotende op. Slechts een paar stuurbewegingen zijn voldoende om deze forse auto om de rotonde te sturen. Dat is niet alleen heel prettig, maar maakt een grote auto ook beter handelbaar in de stad.

Aan het goede stuurgedrag is een nog betere wegligging gekoppeld. Ook de wegligging is die van een sportwagen, want de bestuurder moet werkelijk de gekste dingen doen om de banden überhaupt te laten piepen; laat staan om ooit over de grens te gaan. Hoe harder het gaat, hoe prettiger de auto zich er bij lijkt te voelen. En wie dat niet aanspreekt moet onthouden dat een goede wegligging nog altijd het recept is voor een goede actieve veiligheid. Een obstakel ontwijken is nog altijd veel veiliger dan het opvangen met airbags.

Conclusie

Wat een verrassing die nieuwe Toledo! De ooit zo saaie en voorspelbare sedan van Seat is veranderd in een welhaast uniek nieuw schepsel. Een proefrit leert dat de hier gereden "2.0 FSI Sport Up" de rijeigenschappen van een zeer hanteerbare sportwagen combineert met de bruikbaarheid en ruimte van een MPV. De sedan-achtige achterklep is slechts een afleidingsmanoeuvre die nog meer bagageruimte geeft.

Echte nadelen zijn nauwelijks te vinden of het moeten de erg smalle sportstoelen, de zeer slecht klinkende autoradio of de onoverzichtelijke neus zijn. Maar of dat nu redenen zijn om dit verrassingspakket te laten staan?