Porsche Cayenne (2002 - 2010)
Peper en zand
Reden voor deze test is de recente facelift die de Cayenne heeft ondergaan. Porsches eerste poging om een terreinauto te ontwerpen was geen overweldigend succes. De eerste Cayenne keek met een verdwaasde blik de wereld in, terijl deze tweede generatie juist een vastberaden front heeft. Hoe zeer de Cayenne ook van de andere Porsches verschilt, ook deze terreinauto is direct herkenbaar als een Porsche.
De instap vraagt een klim, in plaats van de gebruikelijke duik die de Porsche sportwagens vereisen. In de Cayenne ligt de coureur niet achter het stuur, maar zit de bestuurder rechtop en kijkt vanaf de hoge commandopost uit over het verkeer. Tegelijkertijd voelt de Cayenne leniger en minder kolossaal dan de meeste andere SUV's in dit segment. Ook deze terreinauto van Porsche, heeft de genen van een sportwagen!
Peperduur
Alhoewel veel van de knoppen en displays herkenbaar zijn als typische Porsche-onderdelen, is de sfeer in het interieur heel anders dan bij de Porsche sportwagens. De Cayenne is royaal opgezet en biedt vooral voorin volop ruimte.
De ruimte op de achterbank - een bijzondere voorziening voor een Porsche - is goed, maar niet zo goed als die van andere auto's in dit segment. De bagageruimte is groot en makkelijk toegankelijk dankzij de tweedelige achterklep; voor kleine stukken volstaat het om alleen de achterruit te openen.
De Cayenne is ruim, praktisch en luxueus, maar niet vooruitstrevend. Het navigatiesysteem heeft geen TMC en stuurt de onfortuinlijke bestuurder daarom zonder pardon de file in. De mobiele telefoon wordt niet gekoppeld met Bluetooth, maar vereist een speciale inbouwkit. Ook MP3 is nog niet bekend in Stuttgart. De klank van het standaard gemonteerde audiosysteem is beroerd. Gezien de prijs van de auto is de uitrusting karig. Het gevoel van verwennerij en voorrecht dat bij een merk als Porsche hoort, blijft daarom uit.
Comfort
Centraal op de middenconsole is een grote hendel te vinden waarmee het karakter van de auto wordt bepaald. In de neutraalstand is de Cayenne een uiterst comfortabele auto. Dankzij de forse omvang en de hoge zit lijken afstanden korter dan met menig andere auto.
De nieuwe 3.6 liter zescilinder motor met 290 pk / 385 Nm (was 3.2 liter, 250 pk / 310 Nm) doet z'n werk in alle rust. Met deze basismotor is de Cayenne vlot, maar zeker niet zo snel als de andere Porsches. Het hier gereden "instapmodel" weegt 2,2 ton en dat is te merken.
Het onderstel is stevig, zonder dat de Cayenne oncomfortabel wordt. De besturing is exact en de wegligging is uitstekend voor een SUV. Bochten kunnen met zeer hoge snelheid worden ingestuurd, waarna de Cayenne zich vastbijt en de ingezette lijn voorbeeldig volgt.
Een kleine stuurcorrectie kan echter gemakkelijk tot overstuur (uitbreken van de achterkant) leiden. Dat is leuk om doelbewust mee te spelen, maar in een panieksituatie kan het minder gewenst gedrag zijn. Als deze zware jongen eenmaal uit balans is, heeft de elektronica er een hele klus aan deze gigant weer in het juiste spoor te krijgen.
Zand erover
In de sport-stand verandert het karakter volledig. De eerst zo stille V6 krachtbron verandert met een druk op de knop in een brullende machine die ronduit agressief aan het gas hangt. De matige prestaties van zojuist zijn op slag vergeten! De geringste beweging van de rechtervoet is goed voor instant acceleratie. Alhoewel de Cayenne V6 een snelle SUV is, vallen de prestaties in het niet in vergelijking met andere Porsches.
Het onderstel wordt in de sport-modus merkbaar steviger en stugger. De auto laat zich nu nog beter aanvoelen. Snel bochtenwerk geeft veel voldoening en deze SUV ontpopt zich als een spannende rijmachine. Nu is goed merkbaar dat Porsche een pure sportwagenbouwer is en die kennis ook verwerkt in een terreinauto.
Zand happen
In de "off road"-modus is zogenaamde "lage gearing" beschikbaar. Hiermee wordt sprintkracht omgezet in klimvermogen en is het gas zeer precies te doseren. Mede dankzij de grote banden, ploegt de Cayenne V6 probleemloos door modder en zand (de Cayenne S en Turbo worden standaard geleverd met banden/velgen die minder geschikt zijn voor terreinrijden).
Een zogenaamd "diff lock" verbetert de tractie in echt zwaar terrein. Dankzij het sportieve karakter communiceert de Cayenne ook in het terrein goed met de bestuurder en komt de auto beduidend verder dan de gemiddelde SUV.
Conclusie
Een Porsche heeft een bijzondere aantrekkingskracht, een magie die iedere rit tot een feest maakt. In de hier gereden basisuitvoering van de Cayenne lijken die ingrediënten te ontbreken. De prestaties van het instapmodel zijn daarmee goed, maar lang niet zo goed als die van de Porsche sportwagens. Ook de wegligging is goed (vooral in de sport-stand), maar niet zo goed als die van de Porsche sportwagens.
Maar ... in vergelijking met andere SUV's is de Cayenne wel degelijk een bijzondere auto. Wat in vergelijking met andere Porsches matig is, is in vergelijking met andere SUV's juist uitstekend. Bovendien beperken de talenten van de Cayenne zich niet tot een bovengemiddeld goed weggedrag, de auto presteert ook in het terrein. Peper en zand, wat een combinatie!
- Zeer comfortabel
- Uitstekend weggedrag
- Ook vaardig in het terrein
- Geen Porsche-gevoel
- Matige klank audiosysteen
- Matige prestaties voor een Porsche