Opel Astra (1998 - 2004)

Opel voorzag de tweede generatie Astra van diverse innovaties. Het was bijvoorbeeld de eerste Opel met een volledig verzinkte carrosserie. Behalve de 30 procent hogere lichtopbrengst van de transparante H7-koplampen zorgde ook het nieuw ontwikkelde DSA-onderstel (Dynamic Safety Action) voor actieve rijveiligheid. Bovendien konden klanten kiezen uit een breed scala aan carrosserievarianten. De Opel Astra G liet in de daaropvolgende jaren ook zijn prestatiepotentieel zien in de vorm van de krachtige Astra OPC en Astra V8 Coupé. Laatstgenoemde nam deel aan zowel de DTM (Deutsche Tourenwagen Masters) als de 24-uursrace op de Nürburgring.

Rüsselsheim in Hollywood

De Opel Astra G moest eind jaren negentig van de vorige eeuw de grote schoenen van zijn voorganger vullen. Opel zette daarom alles op alles in het ontwikkelingsproces. Het herhalen van het succes van zijn voorganger stond voorop bij Opel. Daarom ging het ontwikkelingsteam voor de tweede Astra-generatie op zoek naar geheel nieuwe inspiratie. Die kwam uit onverwachte hoek. De film Jurassic Park bleek een grote hulp voor de ontwerpers. De Astra G had weinig te maken met de dinosaurussen zelf, maar het team maakte wel gebruik van het computerontwerpprogramma ALIAS, dat oorspronkelijk was ontwikkeld voor computergeanimeerde films zoals de hollywoodhit Jurassic Park. Met behulp van de software konden de ontwerpers het nieuwe model maken in een virtuele, driedimensionale computerwereld.

In het voorjaar van 1998 introduceerde Opel de Astra G als drie- en vijfdeurs hatchback en stationwagon, allemaal met een coupé-achtig design. Kort daarna volgden de vierdeurs sedan, de coupé, de Astravan-bedrijfswagen en de cabriolet, zodat de Astra in alle belangrijke carrosserievarianten leverbaar was. De tweede generatie Astra heeft kenmerkende styling, zoals de karakteristieke trapeziumvormige grille en de dynamische wigvormige voorkant met ver naar voren getrokken voorruit. Andere kenmerken: de verlengde daklijn, de hoge taillelijn en het coupéachtige uiterlijk van het driedeursmodel. Dit kwam ook tot uiting in de laagste luchtweerstandscoëfficiënt in zijn klasse: 0,29.

DSA-onderstel en geheel verzinkte carrosserie

Kenmerkend zijn het onderstel en de aandrijftechnologie, evenals de bijna verdubbelde torsie- en buigstijfheid dankzij het gebruik van hoogwaardig staal. Dit alles werd gecombineerd met lichtgewicht constructiemaatregelen en relatief zuinige motoren.

Het nieuw ontwikkelde DSA-onderstel speelde een belangrijke rol in de rijeigenschappen. Het zorgde ook voor rijstabiliteit in kritieke situaties, zoals tijdens remmen op ongelijke soorten wegdek. Opel verklaarde destijds: "Bij het Opel DSA-onderstel zorgt het voorwiel met de meeste grip voor een gecontroleerd toespoor, wat een tegenstuureffect veroorzaakt en zo de neiging tot gieren (draaien om de verticale as van de auto) onderdrukt." Vanaf 1999 vergrootte ESP de veiligheid verder. En het gepatenteerde pedaalontgrendelingssysteem, dat bij een aanrijding ernstig voet- of beenletsel helpt voorkomen, was ook standaard in elke Astra G.

De wielbasis, die zo'n tien centimeter langer is dan die van zijn voorganger, zorgde voor meer interieurruimte, met vooral meer hoofd- en knieruimte achterin. In de hatchbackvariant was het volume van de bagageruimte toegenomen tot 370 liter, terwijl de Astra stationwagon zelfs tot 1.500 liter ruimte bood.

Ook zorgde de carrosserie, die voor het eerst volledig verzinkt was, voor een verhoogde kwaliteitsindruk en waardevastheid. Opel gaf twaalf jaar garantie tegen doorroesten. Deze elementen bleken cruciaal voor het succes van de tweede Astra-generatie: binnen zes jaar produceerde Opel ongeveer 3,26 miljoen exemplaren, totdat de fabrikant het model in 2004 uitfaseerde.

Astra G als OPC en V8 Coupé

Vrijwel tegelijkertijd met de introductie van de Astra G werd onder leiding van Volker Strycek het Opel Performance Center, beter bekend als OPC, gelanceerd. Het eerste model van de performancespecialisten van deze speciale afdeling was de Astra OPC van 1998, met een vermogen van 118 kW (160 pk). Vier jaar later liet het team van OPC zien dat er veel meer mogelijk is met de Astra OPC, die snelheden tot 240 km/u kon bereiken. De doorontwikkelde versie had 147 kW (192 pk) vermogen en was als driedeursmodel en als stationwagon leverbaar.