Nissan Otti

In Tokio is alles groot, groter, grootst. Wat in Tokio een buurtwinkelcentrumpje is, zou in Nederland al snel worden betiteld met "Mega Shopping Mall" of een andere mooie marketingterm. Bovendien: in Tokio is alles in 3D. Dat wil zeggen dat iedere verdieping van ieder gebouw wordt gebruikt. De etalage mag dan die van een speelgoedwinkel zijn, de verdiepingen er boven kunnen voor een kledingwinkel, restaurant of kapper zijn.

Het is daarom een hele puzzeltocht om de garage te vinden waar de testauto staat te wachten! En dat onder de brandende zon tussen zo veel mensen dat de massa ongeveer bepaalt in welke richting wordt gelopen. En ze spreken allemaal Japans! "Sumimasen, Nissan wa doki ni arimasu ka?" (pardon, weet u waar Nissan is)? Geen mens die het weet.

Otti blijkt te wachten in de tweede kelder van een gigantisch kantoorpand, vlak naast het station van Akihabara; het elektronica, manga en muziek-district van Tokio. Het is niet onwaarschijnlijk dat andere verdiepingen van dit pand dienst doen als postkantoor, karaoke-bar of "maid café".

Kennismaking

Wat een oase van rust; alleen en afgesloten van de chaotische buitenwereld in een auto! Otti is als een huiskamertje op wielen met een chique beige bekleding en in plaats van voorstoelen een gezellig tweezitsbankje.

Ondanks het feit dat Otti de kleinste en goedkoopste Nissan op de markt is, heeft Otti airconditioning, een (Engelstalig!) navigatiesysteem, een automaat, vierwielaandrijving, elektrisch bedienbare zijruiten voor en achter, centrale portiervergendeling en natuurlijk een audiosysteem aan boord. Die stapel "J-Pop" CD's die de afgelopen dagen is aangeschaft kan eindelijk worden afgespeeld.

Otti is slechts 3 meter 40 lang, 1 meter 50 breed en is daarom een "kei car". Dergelijke miniatuurtjes genieten in Japan maximaal belastingvoordeel en daarom wemelt het ervan. Otti gaat als vanzelf in de massa op. En dat is goed, want in de smalle straatjes van Akihabara heeft die enkele Japanner die stoer denkt te zijn met een grote Europese auto weinig profijt van zijn keuze. Otti maoeuvreert overal behendig tussendoor.

Alleen de bestuurder moet nog even wennen aan het linksrijden en de locale gedragsregels. Een jetlag van 8 uur komt de concentratie ook niet ten goede...

Yokohama

De eerste lange rit is die naar de thuisbasis van Nissan in Yokohama voor een bezoek aan het privé-museum van het merk. Het rijden op de "Tokyo Express Way" is een waar avontuur, maar Otti maakt het opnieuw makkelijk. De gelijkvloerse wegen zijn voor regionaal verkeer. De regionale snelweg ligt er een niveau boven. De doorgaande snelweg is op het tweede niveau te vinden. Opnieuw miegelt het van de auto's en een foutje kan veel tijd (en tol!) kosten.

Het driecilinder motortje met een inhoud van iets meer dan een halve liter (een vereiste om te voldoen aan de "kei car" regels) snort er vrolijk op los. De viertrapsautomaat met koppelomvormer is bepaald geen toonbeeld van moderne techniek, maar onder de omstandigheden is het wel zo makkelijk. De prestaties zijn matig, maar zelfs op de bovenste snelweg geldt een maximumsnelheid van 80 km/u en daar heeft Otti geen moeite mee.

Fuji-Q Highland

Het bezoek aan Japan kent ook enkele momenten van ontspanning, daarom staat een bezoek aan "Fuji Q Highland" op het programma. Tegen het decor van Mount Fuji zijn hier de grootste, hoogste, snelste en langste achtbanen ter wereld te vinden. Dankzij Otti's vierkante koetswerk, wordt maximale binnenruimte uit de minimale buitenmaten gehaald. Een overmaatse Europese bestuurder plus drie Japanse vrienden zitten prima!

"Fujiku", zoals het pretpark ook wel bekend is, stelt niet teleur! De eerste achtbaan ("Fujiyama") begint op 79 meter hoogte. Heel even hebben de passagiers een prachtig uitzicht op Mount Fuji, daarna donderen de karretjes zo hard naar beneden dat het niet overdreven is dat de ze door een beugel én een gordel op hun plaats worden gehouden!

Nog spannender is de tweede baan ("Dodonpa") die niet met een klim begint, maar met een horizontale acceleratie: in 1.8 seconden van 0 naar 172 km/u om vervolgens 90 graden te klimmen, bovenin bijna tot stilstand te komen en weer onder een hoek van 90 graden ter aarde te storten.

Terug naar huis heeft Otti zelfs ruimte voor de iets te enthousiast ingeslagen souvenirs, wie weet hoe lang het duurt tot het volgende bezoekje aan Fuji Q...

Motegi Twin Ring

Enkele dagen later waagt Otti zich in het hol van de leeuw tijdens een bezoek aan de "Motegi Twin Ring", het thuiscircuit van concurrent Honda. Na een bezoek aan het Honda-museum, biedt de organisatie aan om een rondje over een "oefencircuit" te rijden. Is dat gastvrijheid of wil men de concurrent voor schut zetten?

Otti gaat de uitdaging aan en zorgt voor een aangename verrassing. Ondanks de geringe spoorbreedte en minuscule wieltjes is de wegligging prima! Ook naar Europese maatstaven is het onderstel lekker stevig en geeft de besturing voldoende gevoel. Vanwege de kleine velgmaat (13 inch) rijdt Otti soms op de wangen van de banden, maar hij houdt tijdens alle beproevingen dapper grip. Goed gedaan Otti!

Conclusie

Autozine reed een week lang in en om Tokio met de Nissan Otti. Otti is de goedkoopste Nissan in Japan en speciaal voor de thuismarkt ontworpen. Dankzij de geringe omvang en de lichte motor, komt Otti in aanmerking voor maximaal belastingvoordeel. Daarbij biedt deze stadsauto pur sang precies wat nodig is, terwijl is bezuinigd waar dat wenselijk is.

Wat Otti op-en-top Japans maakt, is het ontzettend sympathieke karakter. Met een naam als "Nissan Terminator", "Nissan Magnum" of "Nissan Battle Star" zou Otti een aanfluiting zijn. Maar met de vriendelijke naam, het sympathieke uiterlijk en het doordachte concept is Otti terecht een waar verkoopsucces.

In Europa worden heel andere eisen aan een auto gesteld (zwaardere motor, andere overbrenging, stoerder uiterlijk) en daarom is het begrijpelijk dat Otti alleen aan Japan is voorbehouden. Maar jammer is het wel, want Otti was een geweldige vriend en we zullen hem missen. Bedankt Nissan, bedankt Otti!