Smart ForTwo Cabrio (2007 - 2016)

En dit is 'm dan: de "Smart ForTwo Cabrio MHD Passion" in de huiskleuren van Autozine: kristalwit met zilvergrijze accenten. De Smart ForTwo is niet alleen een bijzondere stadsauto, maar ook nog eens de goedkoopste cabriolet van Nederland, dus deze duurtestauto slaat twee vliegen in één klap.

Uitrusting

Juist de cabriolet bewijst dat een kleine auto niet per definitie een armoedige auto is. Een compacte auto is in veel gevallen simpelweg praktischer en helemaal niet minder volwaardig. Zo kan het dak van deze "ForTwo Cabrio" met de afstandsbediening worden geopend en dat is een optie die op sommige grotere cabrio's niet eens leverbaar is!

Daarbuiten is deze duurtestauto voorzien van een licht- en regensensor, alarm, airconditioning en centrale portiervergrendeling. Het audiosysteem speelt geen MP3 bestanden van CD-ROM, maar heeft wel een aansluiting voor een externe MP3-speler.

De met leder beklede stoelen (met stoelverwarming!) zitten voortreffelijk en lijken beter te zitten dan de standaard zetels. Volgens de dealer zijn het echter exact dezelfde stoelen en is alleen de bekleding anders.

Ruimte

De ruimte binnenin deze miniatuurauto is uitstekend. Overal waar de testauto kwam mochten geïnteresseerden even proefzitten. De reactie was steeds dezelfde: het lijkt wel alsof de auto meer binnenruimte biedt dan de buitenmaten mogelijk maken! Helaas is het stuurwiel niet verstelbaar en dat zit voor lange bestuurders net iets te laag.

Ook de bagageruimte is groter dan menigeen verwacht. Dit mag dan een tweezitter zijn, de kofferruimte doet niet onder voor die van vierzits stadsauto's. De achterklep is in twee delen te openen, waarbij het onderste deel ook nog eens maximaal 100 kg mag dragen. Bovendien: een cabriolet heeft oneindige bagageruimte, er kan immers altijd hoger gestapeld worden!

Micro Hybrid Drive

De duurtestauto wordt voornamelijk gebruikt in de randstad en daarom is gekozen voor een uitvoering met "micro hybrid drive" (MHD). De term "hybrid" is wat misleidend, want de auto beschikt zeker niet over hybride-aandrijving. Wel wordt energie die gewoonlijk bij uitrollen of remmen verloren zou gaan, omgezet in elektriciteit. Zodra de snelheid beneden de 8 km/u komt, schakelt de motor zichzelf uit. Wanneer het gaspedaal weer wordt ingetrapt, start de motor automatisch met de "gratis" energie die eerder is opgewekt.

Juist in de stad levert dit een enorme bijdrage aan het lage verbruik. Tijdens een rit door Rotterdam waren diverse bruggen geopend voor het transport van een enorme, drijvende hijskraan en tegelijkertijd waren straten afgesloten door bouwwerkzaamheden. Tijdens deze ruim twee uur durende rit heeft de motor nog geen 45 minuten gedraaid.

In plaats van "1 op 0" (1 liter benzine om 0 km af te leggen), verbruikte deze slimmerik helemaal niets! Desondanks is het beloofde fabrieksverbruik van 1 op 22,7 in de praktijk niet of nauwelijks haalbaar, 1 op 19,5 is realistischer.

Automaat

Zoals iedere Smart, is ook de testauto voorzien van een automatische versnellingsbak met de mogelijkheid om zelf sequentieel te schakelen. Hiervoor is noodgedwongen gekozen omdat het mechaniek van een handbak te veel ruimte inneemt.

In veel autotests wordt deze automaat verguisd om het trage schakelen. Maar wie de auto echter beter leert kennen, zal steeds beter leren omgaan met de eigenzinnige versnellingsbak.

In de regel verdient het de voorkeur om zelf te schakelen. Laat net als bij een handgeschakelde auto het gas even los tijdens het schakelen en de Smart rijdt even soepel als iedere andere auto. De automaat moet puur worden gezien als incidenteel te gebruiken hulpmiddel voor filerijden of ander stadsleed.

Na ruim 10.000 KM valt op dat de motor veel mooier is gaan lopen. Het geluid is minder rauw geworden. Tijdens het accelereren wordt het vermogen gelijkmatiger opgebouwd, waardoor de hele auto comfortabeler lijkt.

De laatste maanden van de test is een metaal/fluitend geluid hoorbaar bij gas loslaten. Dit hoort volgens Smart bij het Micro Hybrid Drive systeem, maar het is vreemd dat dit met de tijd steeds nadrukkelijker hoorbaar wordt. Daarnaast vertoont de inmiddels 1 jaar oude auto op slecht wegdek inmiddels al diverse rammeltjes. Deze komen van de dakconstructie en van de los op het dashboard geplaatste toerenteller en klok.

Cabriolet

Ook als cabriolet is de Smart ForTwo een bijzondere auto. Zoals eerder aangegeven, is het dak geheel elektrisch te openen en te sluiten. Dit kan bij iedere gewenste snelheid en daarin is de ForTwo Cabrio absoluut uniek. In tegenstelling tot andere cabrio's is het niet nodig om te stoppen om het dak te openen. De afgelopen tijd is daarom volop van ieder straaltje zon genoten!

De keerzijde van de bijzondere dakconstructie is dat het gevoel van vrijheid minder is dan bij een echte roadster. Ook met geopend dak blijft een flinke constructie overeind staan. Bovendien blokkeert het opgevouwen dak het zicht naar achteren.

Het comfort met geopende kap is prima, ook op de buitenweg zitten bestuurder en bijrijder goed uit de wind. De rijgeluiden blijven beperkt, zodat het altijd genieten is van deze slimme cabriolet. Met gesloten kap kan de wind juist vat krijgen op de constructie, met veel bijgeluiden als gevolg.

Terug naar school

De Smart ForTwo is ontworpen als stadsauto, maar dat wil niet zeggen dat dit kleintje de snelweg schuwt. Daarom eindigt deze duurtest waar het een jaar geleden allemaal is begonnen: bij de Smart-fabriek in het Franse dorpje Hambach.

Het belangrijkste nadeel op de lange afstand is de extreme zijwindgevoeligheid. Al bij matige wind zijn op de snelweg continu kleine stuurcorrecties nodig en dat is uiterst vermoeiend. De prestaties op de buitenweg zijn prima. In de bergen moet regelmatig worden teruggeschakeld (de schakelindicator geeft dit aan), maar zolang de motor op toeren wordt gehouden rijdt dit kleintje gretig door.

Een bezoek aan de Smart-fabriek leert dat de ForTwo niet alleen een heel andere opzet heeft dan alledaagse auto's, maar dat ook de productie bijzonder is. De ForTwo wordt niet gebouwd in één traditionele fabriek, maar in een dorp van samenwerkende specialisten. Een rondgang door "Smartville" laat zien dat de Smart ForTwo technisch prima in elkaar zit. Het bevestigt definitief wat een jaar rijden al had duidelijk gemaakt: de Smart ForTwo is een slimme keuze.

Conclusie

Wie ooit in een oud T-shirt en een spijkerbroek op een chic feestje is verschenen kent het gevoel: het is niet fout, maar het valt wel ontzettend uit de toon. Net zo hoort een terreinauto in het terrein en niet in de stad. Een luxe reisauto is gemaakt voor de lange afstand, niet voor stadsverkeer.

De Smart ForTwo is als een maatpak dat speciaal gemaakt is voor stadsverkeer en voelt daarom op alle punten beter. De kleine Smart ForTwo laat zich watervlug door het drukke verkeer sturen en neemt genoegen met de kleinste parkeerruimte. Het verbruik is aangenaam laag, maar niet zo laag als Smart belooft.

Ook buiten de stad heeft deze duurtestauto zich prima kunnen bewijzen. Alhoewel de auto extreem zijwindgevoelig is, zijn de prestaties verdienstelijk en leent dit miniatuurtje zich ook voor langere afstanden. Kortom: de Smart ForTwo is voor de Autozine-redactie de slimste keuze.

Met dank aan: Gamma (filiaal Delft), Smartville (Hambach)